Yûsivê Dîbo têkoşerê karê paqij.

 

M.Emîn Sadûn- Dêrika Hemko.

Îro bi bihîstina koçbarkirina xebatkar û serkirdeyê kurdê navdar Yûsivê Dîbo re, bîrdanka min ez li bîranînên min vegerandim û hinekî ez di paş de zivirandim. Xortaniya min anî bîra min û germiya dilê min ji kar û xebatê re da ber çavên min. Erê ka ew rojên berê, wefadarî û dilsozî ji kêşeya gelê bindest û perîşan re. ka ew xebatkarên merd, dilovan û cansivik, yên ku xem û merema wan êş û janên gelê wan bû.
Bi taybetî ew roj ji bîra min naçe, û ma sax û zindî di bîrdanka min de.

 

Ew roja ku ez rêwengî bûm û ber bi Şama şerîf ve rê diketim.
Sal jî di navbera salên 1985- 1986 an de ye.
Ji nişkî ve çavên min bi xebatkar Yûsivê Dîbo ket, ku pişta wî li min bû û şipiya di nava polmanê de, xwe bi nava wê girtibû û ji Dêrikê wê here bajarê xwe Qamîşlo, piştî karekê rêxistinî yê partiya xwe, Partiya Çepa Kurd li Sûriyê.
Dema min ew dît, ez ber bi wî ve çûm û min xwe lêda naskirin û min jê xwest ku bê li cihê min rûne. Lê pêşîn daxwaza min red kir û nexwest li cihê min rûne. Piştî lavlav û rijdbûna min, ew hat û li cihê min rûnişt û ez seraserî wî mam şipiya ta em gihane bajarê Qamîşlo, li wir me xatir ji hev xwest û spasiya min kir û ew ji polmanê peya bû û ez li cihê xwe rûniştim û ber bi Şamê ve çûm.
Dema îro koça dawî kir, tevî ku piştî wê min gelek caran dît  û me kar û xebateke dirêj di nava rêzên Partiya Çepa kurd li Sûriyê de de bi hev re kir û pir caran rexneyên dijwar jî lê dikirin û bi taybetî piştî ku bû sekirtêrê Partiyê piştî koçbarkirina xebatkatê buhagiran Ismetê Seyda, lê ew roj ma di bîrdanka min de û îro ew di hişê min de qeliqî û xwe vezîland.
Di berê de, bav û kalên me gotine; ta tu li ser destên xwe nemeşê, tu qedrê lingên xwe nizanî.
Ta me jî xebatkar û siyasetmedarên piştî sala 2011 an nedîtin, me qedir û qîmetê xebatkar û siyasetmedarên xwe yên dêrîn û kevnar nedizanî û  nas jî nedikir.
Silav li giyanê wan xebatkar û siyasetmedaran be yên dûrî êş, derd û  janên gelê xwe neketin ta serî danînîn û koça dawî kirin.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…