DAXUYANÎ derbarî roja rojnamegeriya Kurdî

    Ji dehên salan ve, û li seranserî Kurdistanê, bi her çar parçeyên xwe ve, salane, roja bîst û didoyê meha Nîsanê weke Roja Rojnamegeriya Kurdî, hatiye destnîşankirin û bi navkirin, ew jî weke rêzgirtinekê û bilind nirxandinekê ji wî karê gelekî hêja û dîrokî re, ê ko Mîr Miqdad Midhet kurê Mîr Bedirxan Paşa pê rabibû, bi derxistin û weşandina yekemîn rojnameya Kurdî, û bi zimanê Kurdî, bi navê Rojnameya (Kurdistan), li bajarê Qahire, paytexta Misrê, di roja 22.04.1898an de; û li bêtirî bajar û herêmên Kurdistanê belavkiribû, di gel ko, di wê serdemê de derfet gelekî kêm û hindik bûn, û rewş û merc jî gelekî sext û zehmet bûn, rê û alavên ragehandin û çûn û hatinê jî gelekî hindik û bi zehmetî bûn, û gelek dem dixwarin; di wê serdemê de, ne firoke hebûn, ne Berîda bi lez hebû, ne Radyo, ne televizyon, ne Internêt, ne jî E-Mail û Fêsbûk û hemerengên wan ên din, hebûn; çapxane û çapemenî jî, li gorî roja îro, gelekî destpêkî, seretayî, kevn û li paşketî bûn; di gel van hemû rewş û mercan de, Mîrê rojnamegeriya Kurdî ew rojname derdixist û belav dikir, çi lê diçû jî ji kîsê xwe, ji bêrîka xwe, dida, buhayên hejmarên ko belav dibûn hindik lê vedigeriyan, ango jêre dihatin; ji loma, bi rastî, hêja bû ko ew ciwanmêr, weke Mîrê Rojnamegeriya Kurdî bê naskirin, û herweha hêja bû ko ew roja derçûna rojnameya wî (Kurdistan), li seranserî Kurdistanê, bibe Roja Rojnamegeriya Kurdî.
Gava ko em li ser rewş û mercên ko rojnamegeriya kurdî têde derbasbûye û derbasdibe, qonax bi qonax, ji destpêkê de û heya niha, diaxivin, divê ko em amaje bi serdema me ya îroyîn jî bikin, serdema ko ew sînor û dîwarên asê û bilind ên ko di rûyê rojnamevan û nivîskaran de, di rûyê bîr û ramanên azad de, hatibûn danîn û avakirin, îro hatine şikenandin û herifandin, û hema bêj li seranserî cîhanê bi giştî ew çavdêriya ko hebû nemaye, yan jî gelekî qels û lawaz bûye, û rojnameyên eliktronî li her derê belav bûne; û divê em bêjin ko gereke, belkî pêdiviye ko em ji vê pêşketin û geşbûna medya û ragihandinê sûdeyeke baş ji xwe re û ji gelê xwe û welatê xwe re bi destbixin, û di berjewendiya pirsa gelê xwe û welatê xwe de bikarbînin ….
Divê, herweha, em jibîrnekin ko di rojeke weke îro de jî, di roja 22.04.2004an de, Yekîtiya giştî a Nivîskar û Rojnamevanên Kurd li Sûriya hate damezrandin, ko ew jî, weke dezgehekê, weke rêxistinekê, destkefteke mezin û giranbuha bû ji Nivîskar û Rojnamevananên Kurdê Rojavayî Kurdistanê re, rêxistineke ko wan Rojnamevan û nivîskaran bide ser hev, pişta wan bigire, berevaniyê di ber maf û berjewendiyên wan de bike, û alîkariya wan bike ….
Di heman rojê de jî, di roja 22.04.2012an de hejmara yekemîn ya rojnameya ((Pênûsa Nû)) ya eliktronî, derket, û berhem û gotarên nivîskar û rojnamevanan weşand, û hîna jî, her meh, bi herdû zimanan, bi zimanê Kurdî, û bi zimanê Erebî, diweşîne, û heya niha 87 hejmar bi Kurdî, 91 hejmar bi Erebî, ji vê rojnameyê derketine ….
Yekîtiya Giştî ya Nivîskar û Rojnamevanên Kurd li Sûriya, vê rojê, li hemû Rojnamevan û Nivîskarên Kurd, li her çar parçeyên Kurdistanê pîroz dike, û herdem serketin û pêşketinê ji wan re dixwaze, bi hêviya ko rewş û mercên xebata wan bi taybetî, û jiyana wan bi giştî, xweştir û geştir bibin, azadiya derbirîna bîr û boçûnan firehtir û geşedan bêtir pê bêkirin, hemû destbiserkirî û girtiyên bîr û ramanan, ji zindan û girtîgehan bêne berdan û azad bibin, û herweha gelê me û welatê me di rojeke nêzîk de, azadiya xwe bibînin, weke hemû gel û welatê cîhanê ….
Bera alaya rojnamegeriya azad, alaya bîr û ramanên bê sînor û bê çavdêrî, herdem bilind û serketî bin ….
Bijî Roja Rojnamegeriya Kurdî, û bijî Mîrê wê ê damezrêner Miqdad Midhet Bedirxan.

Yekîtiya giştî a Nivîskar û Rojnamevanên Kurd li Sûriya

22.04.2020

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…