Ala

Cankurd
Gelek ala we pir hildan 
We çavêd gel jî pê kildan 
Hema dawî we çi anî? 
 Li Efrînê li Kobanî 
Tenê ala gelê Kurdan  
We kir qurban, we kir erzan 
Belê ev jîn ger û çerx e 
Gelê Kurdî ne tim berx e
Ew ê rabe wekî shêran 
Bi pêshmerge û pir merdan 
Ji bona xwe, wekî hercar 
Bi vîn û hêz û yek biryar 
Ew ê ala xwe hilde jor 
Ewên xayîn bike sershûr
 Gelê Qazî û Barzanî  
Ji bo ala serî danî 
Ji boyî wê didin xûnê 
Li Shengalê, li Efrînê 
Li Botan û Mahabadê 
Li Farqîn û li Amûdê 
Nebên ew ket di xefka me 
Dibe kole ji bona me 
Ew ê rabe bi hêrs û zor 
Kesên xayîn… herin axûr. 
 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…