Babê Felek

Nizar Yosif

Gelo te yê çi liser kambaxa çiyayê kurmênc bixwenda ?

Belê eve em di meha didoyan re,di nava golên xwînê re, li ber koserên bi serê xwedanan de ruxandî,li ser çendekên goriyan re derbas dibin. Di nava talan û wêrankirin û palûtebirin a xêr û bêrên sirûşt a Behişta herêma mêrxasan,çiyayê kurmênc.Kurdax herêma sinbêl gijan ,bejin bilindan ,tilî kelişiyan,zend stûran, heyf rakiriyan,û piştgirtiyên wan jinên çeleng,rû noran,kermil firehan,dêm hungivan,lêv şekiran,bejin qeytanan,payv xweşan,hestrakiriyên kedamêran,sivik kiryên cefa û xuhdan a wan.    

Weko tu hunermendek hatî naskirin,bi kesayetiya xwe,dil êşê netewê,û peyama huner ê xumal,di bindariya derd û kulên welatê birîndar de,bikar di anî,em di delîvên teng de li te dipirsin.
Ji destpêkê hetanî dawiya temenê xwe,tu hunermendek xwedan helwest bî, xwedan nameyek niştimanperwer bî.Te hemî hêz û birhên xwe li ser bûyer û rûdawên girs yên ku di navê welêt de diqewimîn yan jî di ser de di dihatin berhem jê re di afirand.Belê helwestên te li gorî bîr û baweriyên te kurdistanî û mirovayî bîn, fireh wekî mezinbûna zeviya kurdistan bîn,lewma metirsî û gav paşveavêtin li rex te û dinava pêgavên te de na hatin dîtin.
Di nava mercên giran de,di bin gef û çavdêriya dijmin û destekên wan de, bi dilêrî û cegerdarî netew û nirxên netewî di stiranên xwe de dianîn ser zimên. Bawermend ê doza kurdistanê û gelê xwe bî, bi her awayî,bi hemî rengan awazên xwe saz dikirin,bi şêweyê şabûnê û rengê giryane û melûl,ji giyanê  xelkê xwe yê birîndar ê re dixwend.Hemî çare û guvaşa hestan di berhemên xwe de bi kar di anîn,da ku bişê peyama xwe bigihîne hundirê hizra xelkên xwe.        
Serî rake, yan jî dengê xelkê xwe,gazind û lomeyên wan,derd û gilî û giriyên ku li ser zarok û jinên kurdaxiyan dikin, ji dora Goristana Hilêlîkê bibihîze.Ceng a hebûn û tinebînê ye,kirarên birîna Qurmê netewê ye,dijiminê me yê dîrokî bi me re dike, bi hemî derfetan me mandel dikin.Dagîrkirên Tirk îroj gemara hemî sergowan û serokeyên binbênderên hemî welatênpaşvero dane hev,û kedî kirine, bi devxwînî li pêşiya xwe bi ser gelê me de şandine. Hêzên dijmin û destekên wan yên gemar, hovên ku serên cîhanê li hev xistîn û gêjkirîn, bi tang û topan,bi firokeyên şer û çekên giran be ser gelên me yên belengaz û aşîtîxwaz de rêkirine.
Vêca di vê serdema delîvteng û çerxa dijwar de,di nava van dubareyên sirt û bê piyar de tu gerekî.Pêdiviya kezebşewitiyan,birînkûran,kalemêrên bê derfet,jinên cegerbirîndar li ser guhanan,û caniyên bê mirad, bi nermiya dengê te,bi melûliya awazên birînkewên û dengê Tembûra te ya dilovan hene.
Ji rexeke din hingaftin û hilweşandina xwezayê,bi hovane birîn ên dar û berên wê, talanbirina verêjê,keda bav û bavpîran,bi hizreta dengê te yê şewat û kurdistaniye.   
08.03.2018

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…