Hecî Rovî

Lazgîn Dêrûnî
Rovîkek hebû li derdora Gundekî ,demek bi ser de hat nêçîra wî kêm bû û gelekî biçî bû ,halê wî nexweş bû,Rovî fikirî wê çi bike da ku xwe ji mirinê biparêze, pîlanek hat bîra wî ,bilez rabû û berê xwe da gund ,rastî Dîkekî hat ,Dîk jêre got:xêre tu dilezînê Rovî?Rovî lê vegerand got:bêje min Hecî Rovî,Dîk got:ma tu çûyî Hecê?Rovî got na lê berê min li Hecê ye,Dîk got:ma tu min jî bi xwe re nabê Hecê?Rovî bilez lê vegerand û got:ji xwe ez li hevalekî wek te digerim ku bi min re bibê heval ,de fermo were em herin.
Rovî û Dîk dane dora hev û meşîn gihiştin ber Çemekî ,Ordekek di Çem de diçêriya dema çavên wê bi Rovî û Dîk ket ji wan pirsî gelo winê bi kû ve herin ?Rovî lê vegerand :emê herin Hecê, Ordekê got:ma win min jî bi xwe re nabin ?Rovî lê vegerand :ser sera û herdû Çavan de fermo were,Ordekê jî da dora wan û tevde meşîn ,qûnaxekê meşîn gihiştin Kewekî li ser latekê dixwend ,gava Çavê Kew bi wan ket bangî wan kir û got: we wilo daye dora hev ma winê bi kûve herin?Rovî lê vegerand :emê herin Hecê,winê herin Hecê ?Rovî lê vegerand û got :belê ezbenî emê herin Hecê,Kew got:ma win mi jî bi xwe re nabin?Rovî got :çawa em te bi xwe re nabin , de fermo were tevlî me bibe,Kew jî tevlî wan bû û meşîn, piştî qûnaxekê li wan bû şev Rovî berê wan da şikeftekê û ji wan re go: emê di vê şikeftê de îşev rawestin û razin û sibê emê dîse çûna xwe bidûmînin ,tevan got baş e ,her yek di cihê xwe de kete xewê .
Şev bû nîvê şevê bû çaxê bengdana Dîk,Dîk şiyar bû û bang da ,rovî serê xwe hilda û gote Dîk:te em ji xew şiyarkirin vê carê ezê li te bibûrim lê carek dî bawerke ezê te bikujim!lê Dîk bangdana xwe berdewam kir ,Rovî jî rabû û xwe dara Dîk û qirik lê bada ew kuşt û kete ser kelaxê wî de xwar û dîse vegeriya xewa xwe û raza,bû berê sibê çaxê xwendina Kew ,kew ji xew rabû û bû qebqeba wî û xwend ,Rovî dîsa ji xewê rabû û ji Kew re got: tejî em ji xewa sibê ya şêrîn rakirin ,raze ji tera çêtire berî ku ez te jî bi riya Dîk de bişiynim lê Kew jî wek Dîk guh ne da Rovî û xwendina xwe berdewam kir,Rovî rabû xwe dara Kew û ew kuşt û kire taştê .
Dinya bû sibih û roj derket Rovî û Ordek ji xew rabûn ,Rovî li hêncetekê di gerê da  Ordekê jî bixwê ,rabû ji Ordekê pirsî: ji bo çi qirka te kesk e?Ordekê lê vegerand û got:ji ber ku ez Seyîd im,Rovî gote Ordekê :ez ji te bawernakin heger tu secera xwe ji min re ne wîne ,Ordekê jêre got baş e,ka bi min re were da ez secera xwe nîşa te bidim ,rovî got:baş e de fermo em herin ,Ordekê da pêşiya Rovî û meşîn ,qûnaxekê çûn Tajî gerên di pêşiya wan de derketin ,Ordekê gote Rovî: ewê han secera min in ,gava çavê Rovî bi cotê Tajiyan ket qerem lê şikestin û xwest bi revê lê cotê Tajiyan lê zîvirîn û rê ji ber girtin û ew kuştin û qirik lê vezîlandin, heyfa Dîk û Kew jê hilandin û Ordek serbest kirin û çû mala xwe.
Swîsra 1.12.2016

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Qado Şêrîn

Wek van rojan, temenê pirtûka “Mihemed Şêxo Huner û Jînenîgarî” dibe du sal.

Dema diyarî dost û hezkiryan dikim, dinivîsim: “Pirtûk berhema keda Mihemed Şêxo ye”. Ji bo min ev rastî ye, ji ber tiştekî min di pirtûkê de tune. Min gotar, lêkolîn, portrêt, note, stran, helbest û awaz…

Pêşeroj Cewherî

Welatê min welatê min

Evro çend roje agire

Li himber faşîzma tirkan

Gel berxwedan û bergire

Welatê min wa Rojava

Welatê min evîna te

Doze ji dil dernakevî

Bidest dijmin ve bernadin

Agir bë te min…

Dildar Xemrevîn

Di destpêkê de ez spasiya mamoste û nivîskarê hêja û giranbuha Ezîz Xemcivîn dikim li ser diyarîkirina romana wî „Zabêl Ey Ermenî Me!“ ji bo yî min , ev yek jî cihê şanaziyê ye ji bo min.

Di pêşiyê de ez ê têbîniyekê ji we re bidim xuyanîkirin…..

Merwam Mistefa-Bavê Zozanê-

Amûdê bajarekî piçûkî dev li ken e, bi nav û deng e, li Rojavayê Kurdistanê ye, nêzî sînorê dewleta Tirk e. Bakurê rojhilatê Sûriyê ye, bi herêma Qamişlo ve girêdayî ye û bi parêzgeha Hisîça ve, dora 35 km ji Qamişlo dûr e, wisa jî 80 km ji parêzgehê…