Bangek ji Konê Reş

 Konê Reş

 
 
 Ezbenî! Ji ber ku min, li gor hêza xwe, baş kar û xebat di ber kultura
kurdî de kiriye û dikim, ji mafê min e wek vê bangê ji xelkên xwe yê Rojava re
bînim ziman:
 Ez nebawer im ku herêm wek herêma Cizîrê bi her sê deştên xwe ve; Beriya
Mêrdînê, Sinceqa Xelef Axa û Deşta Hesina bi zargotina kurdî ya devikî dewlimend
heye. Dewlimendiya wê li akinciyên wê yên têvel vedigere. Ew akinciyên ku ji
sedên salan ve li ser xaka wê jiyana xwe derbas dikin wek; Milan, Kîkan, Aşîtan,
Hesinan, koçerên Mîran û yên mayî..

Ji dor sed salî ve jî, gelek ji xelkên çiyayê Omeriya, deşta Bişêriyê û Xerza,
Mehcirên Hesena û Heydera û hin ji xelkên Botan li wan zêde bûne. Wan jî,
edebiyata xwe ya devikî, bi xwe re aniye û li zargotina wan zêde kiriye. Di
encamp de Rojava bûye gencîneyek zor dewlimend ji zargotina kurdî re.
 Wek ku diyar e, sal bi sal kalemêr û pîrejinên me, yên ew zargotin di
tûrikê wan de parastiye bardikin.. Nifşê nû jî, di bibin bandora xwendina zimanê
erebî û teknelojiya nû de dûrî edebiyata kurdî ya devikî (Zarotina Kurdî),
dibin.. Ev zargotina ku li hezarê salan vedigere û bi saya wê zimanê me, dîroka
me, hebûn û reseniya me têde kom dibe û kesayetiya mirovê kurd pê tê naskirin..
Roja îro, tiştê ku jê maye bi wan kalemêr û pîrejinan re ye. Ew jî, wek ku min
got, li ser rêka oxirê ne; roj bi roj ji nav me bardikin.. Eger ji niha û pênc
salên hatî ve, em liqata wê edebiyatê di tûrikê wan de nekin, em şaşiyek mezin
di derheqî kesayetiya xwe wek Kurd dikin.
 Roja îro, tev derfet erênî ne; tirsa berê nema ye, ziman serbest e,
pereyên rêxistinan heye û xortên jîr û zane peyda dibin.
 Lê cihê daxê ye ku roja îro dor 30 rêxistin û saziyên siyasî, 15 komeleyên
jinan, 5 yekîtî û hevbendên nivîskaran li Rojava û Qamişlo hene, yekê ji wan di
warê pratîk de danhev û komkirina zargotina kurdî ji xwe re nekiriye kar û
bar..! Tev di diyaloga ku hêk ji mirşîkê ye an mirîşk ji hêkê ye, serî li hev
gêj dikin..! Û xala herî giring ji hebûna me re, di ser guhan re hatiye avêtin..

 Wek bang, bi hêvî me berpirsyarên me serwextî vê yekê bin û di kurtirîn
dem de li ser bisekinin. Dem rehmê nake.. Hem jî, ku nifşê ayinde gazinan ji me
nekin. Min ya xwe got.. Êdî nema nizanin..!
 
 Konê Reş
  Qamişlo, 22.03.2016
  

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…