Evder Şengal e


Kamran Simo Hedilî
                                    evder
                                 Şengal e Şengal
                              welatê
                           barhilgirên ola qedîm
                         pîrozgeha yêzdan e

    ji reşkirasê reşcîhana alreşan
       agir dibare
          li vir
            li vî xakî
               govend û dîlan
                 evîn û şadî
                   di ayetên reş de difetisin
    kujerên
     xwediyên kirinên reş
       zilma xwe
         dikin ala serkeftina xwe
          bindestiyê
           dikin navê dîrokî
             tirs û jariyê
              li dilan siwar dikin
               li vir
                li vî xakî
                 şev û roj
                  êş û hejarî
                   li çiyayên pîroz
                    li pîrozgehên Êzîdxanê giriyandin
        pîxwesên
          welatê Şevşevokên tarîperest
             birîna dîrokê
               careke din birîndar kirin
                 Pîr û Feqîr
                   qewl û stranên şikestinî
                    li Laleş distrênin
                                             evder
                                         Şengal e Şengal
                                     welatê
                                barhilgirên ola qedîm
                         pîrozgeha yêzdan e
    hêlîna
      bilbilên zinarên tî
        seyrangeha
          xweşikên zozanên dilwestiyayî ye
             li vir
               li vî xakî
                  goristanên bêkêl
                    keserên bêper û bêbask
                      rev û berxwedan kêm nebûn
                                   di her fermanê de
                               ewr reş dibin
                              roj reş dibe
                           reng reş dibin
                      di xwîna xwe de
                   digevizin stêrk
 xanî hildiweşin
   dîrok hildiweşe
      zevî dişewtin
         zarokên bêguneh
             pîrejinên serspî
               kalemêrên rihspî
                  rêwiyên riyên dûr in
  di gewriyan de
     difetisin qewl û niyaz
       miraz û daxwaz diqurmiçin
         tî û birçî
           dest û rû û lêv diterikin
             di dilê min de
                diherifin beden
   çûkên li ser daran
         teyrên çiyan
              hechecikên malan
                   masiyên gol û çeman digirîn
    ba sorxemgîniya
        Kurdistana birîndar dibêje
          di dilê min de
            serjê dibin kevok
               li vir
                  li vî xakî
                    melûlî û wêrekî
                       rengên xwe
                          didine hemû rengan
                            di mêjiyê Êzîdxanê de
                               dijenê bêmecaliya zengirtî
          li vir
             li vî xakî
                her hezkirin
                  dibe windakirinek
                     dibe Enfalek
                       dibe wêrankirinek
                          dibe birîneke bêderman
                             dibe Ezîzekî bê av                         
       û keçên Şengalê
           bêdeng
                bênav
                    bêstran û bêkes
                       li bin çarşefên reş
                            zincîrê
                               li stûyê mirovahiyê
                                   dipêçin
                                      evder
                                          Şengal e Şengal
                                         04.08.2014
                                      Kamran Simo Hedilî

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…