Dexsîna dilê min

Cankurd

Dexsîna dilê min ji van tivîrkan e
Welatê wan li pişta wan e
                     …û jiyana wan geryan e
Derbas dibin tixûbên dûr
                  …û sînor di zimanê wan de nehane

Dexsîna dilê min ji van zarokan e
Evên ku bi roj dilîzin,
Dibezin…
Dimîzin…
…û di xewnê de lîstikan dibînin
…û hêviyên mezin ji xwe re diçînin
                             …û nizanin ku ba tijî jehr e
Av tijî jehr e
…û pîvaza ku em ji enkûrê hildikin
                        …û her tiştekê ku em dixun..
Dexsîna dilê min ji masiyên deryan e
…û ji van tirênan e
Evên ku di şeva reş de
Dibezin di rê de
Derbas dibin tixûbên welatê min
…û hîn wê de…hîn wê de…
Ez bi tenê xwe rûdinim
Di bêdengiya şevê de,
Weke melayê di nimêja sibê de
                    …û dostan di bîra xwe de
Yek bi yek dijmêrim
Li deriyê malê dinêrim,
…û guh didêrim,
         ku yek ji wan bê
                di vê tenahiyê de…
Xerîbiyê!
Te hestiyê min hêra
Ezê giliyêd xwe bikim
Lê ji kê ra… ji kê ra!
Dexsîna dilê min ji van hunermendan e
Kela dilê xwe dirêjin
…û hesretên xwe dibêjin
   …û jiyana wan eşq û stran e
Xerîbiyê!
Te ez girtim bi dava
Weke mirovê kûr ji herdu çava
Te lingêd min xistin kemenda
…û bi ser de te anî lehiya van derda…
Xerîbiyê!
Ez ê xwe azakim ji van koletiya
…û ji van nemerda…
Ez ê xaniyekî xwe li gundê xwe avakim
..û bîranînêd xwe ji razanê rakim
Ez ê divîtê xwe bavêjim
..û van dilopên xwîna dilî narêjim
                       Narêjim…

                                   1986
Ji destana „Dilopeke xwîna dila

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…