Avdarê

 

Mihemedê Seyid Husên

Avdarê: min digot qey..! oxira te hilatiye, min bawer nedikir ku tê wilo bizûtî ji rêwingiya xatirxweztinê vegerî, min digot qey..! roj, meh û demsal di helkefta newrozê de bêyî te naçin serî, Qamişlo bûka şaran cîwarê xoşewîst, bi şênewarên xwe yên resen ve, di zengelorka wê de asê maye xweziya girî.

*  *  *
    Avdarê: min digot qey ..! dê ji nav hemerengiya gulzarên te, Kawayê serdemê hevmil bi ronakbîrên kêşenas, dûrbîn û pêşzan re, yekrêziya kurdî ji nav pencên dirindeyên xure rizgar bikî, dê kîna birakujî û perçebûnê, bi hêrsa kurdewariyê şermezar bikî, û dê nifşên nûhatî mêweyên buhara azadiyê, li gelê kurd yê aştîxwaz biparvekî.
*  *  *
    Avdarê: min digot qey..! tu şasiwarê peymanê ye, evîndareke peyrew û yekpare ye, tucar civanê xwe naguherî, min digot qey..! ezê di pêvajoya xwe ya bê gav de, di niştewariya xwe ya bê nav de, di pêşwaziya te de xûz bikim serî.
*  *  *
     Avdarê: min digot qey..! mîna baroveya mangirtî, te jî zimanê dayikê armanc kiriye, ne mîna bageroka hêç nasnameya xwe tewş li ser kaxezeke şîlove nîvisandi ye, li ser baskê seravê xewnên xwe li ber paleya têkçûnê kom kiriye.
*  *  *
    Avdarê: min digot qey…! razên te di dilekî bergorkirî de nependîne, di soz û peymanên peligdar de zexeliyê tucar naguhêz zeviyên hemrahên xwe, tew xwe nakî tovê tometê, lêbelê tê lezgîntir bireve ji tan û niçên nefretê.
*  *  *
    Avdarê: min digot qey..! gernejîna te dê bihêle ku helbestê ji tîpên zêrîn kêşesaztir bimeşiqînim, ji porê te yê mîna pêlên ceqceq, di nav ramusanên herikînê de, di helkefta cejna jinê û avê de hevdû gerden bikin.
*  *  *
    Avdarê: min digot qey..! tu ne şerxwazî, lê hema arezûyên te pir çepla û tundrewîne, yaxud nexurdî ku pêşewatiya xwazgîniyên azadiyê bikî, hay bûme ku hewl didî arîşe û kemendan bişikînî, min digot qey..! tê ji bo min li ber dadgeha gunehkaran bergiriya parêzeran bikî.
*  *  *
    Avdarê: min digot qey..! tu xweş zanî ku çolax û çeteyên rêbirr, dê xwîna nemirên te dêriz bikin, nema weke berê li keysebaziya korfersendeyan ewle dibî, nemaze ku hebxwe navê te di salê de gurrî dikin, min digot qey..! ajan û sîxur nema dikarin bidizî pilanan bigerînin, ku xaweriya navê te yê berz û bala erzan bifiroşin, wisa jî bêyî metehekî lêhêja te ji dîrokê bikirin.
*  *  *
    Avdarê: min digot qey..! tu heyva berya nîsanê, navê te pir evraye xanê, lehenga nêv azarên meha şahî û daxanê, çêja nasnameyê pir şêrîne canê, li şûna sura ba, av û nanê, diruşma han û halanê, mizgîniya baran û gulvedanê, cejna dayikê û komara Mehabadê, mujdeya rojbûyîn û koça Berzaniyê zindarê, cenosayda Helebçeyê, rivîna newrozê û qîrdana raperanê, herweku demdar navnîşana pêşesazî, tekoşîn û serhildanê.
*  *  *
…..komara Çîk…8-4-2015

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…