Koşkê Evîneke têkçûyî


Ronî ELÎ

Hey Şajina koşkê evînê
Nameyên Nêrgizan
Di kevanê dilê min de
Çilmisîn û diçilmisin

Û hîn jî
Te daniştoka ahînên min
Bi cî nehişt
Da li ser lêvên hêviyan
Xunava Omîdan bireşînî

Hey Şajina xemla sawiran
Dilopên Barana xewnên min
Di Evsaneyên evîna te de
Ziwa bûn
Û hîn jî
Buxça dilê te
Pêşwaziya tiktika hastên lerizî
Nekir
Û nejî derî lê vekir

Hey Şajina dengvedana Jiyanê
Lavlavên Pepûlekan
Agriê Serkutkirina baskên vejînê
Di koşkê te de venemirand
Û hîn jî
Li ber deriyê Çavên te
Hestên şewitî
Di kovanên evînê de
Bîranînan werbêj dikin

10122014

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…

Xizan Şîlan

şev û rojên min

bi nalîn û keservedanên kûr

dibihurin

hinavên şewitî

bûye cîhê gund û bajarên

hilweşiyayî

henasa gewriya fetisî

ji bayê havînên nerm

werdigirim

rengê keskesora derûniya min

çilmisî

li ser axa şaristaniyê

koçberî û derbederî…