Dikim gazî bi
hawar im
Li kurdên mêr xwedî rûmet
Hilînin tor
li binbar im
Ji kobanê ji
vî şarî
Penaber bûm
ji bêçarî
Nema min kes ne ap û met
Ne dê û bav
ne dost yarî
Ji ber Daiş divê
yek bin
Xwedî rûmet
bi hêz çek bin
Li hember wan neyarên çet
Wekî arê bi
dan şek bin
Welatê min
cihê mêran
Cihê gernas û
tev şêran
Nema bêpişt nema binxet
Bi hêza van
ciwanmêran.
شارك المقال :
Fewaz Ebdê
Bihuşta sênckirî
Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…
Bessam Mer’ê
Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…
Firyal Hemîd
Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.
Ew çaxê serjêkirina dermala bû.
ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.
Çima tiştên berê jî bîra min naçin?
bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…
Zahid Alwani
Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.
Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…
