Nehê meha gulanê 23 saliya bavê min Mele Ehmedê Palo

Rêzan Palo

Di sala 1920 li kurdistana bakur.li gundê (sêra çorê)yê dikevê derdora bajarê palo aw hatiye jiyana xwe .navê wî ehmede kurê mihemed mustafa ye .diya wî elîfa ye .bavê wî bejdarî cenga cîhanê ya yekem bû. Û yek ji têkoşerê şoreşa şêx seîdê palo bû di sala 1925 de.seydayê palo di navbera salên (1925-1930 )z de bi belengazî û perîşanî derbaskir ûdi nîvê sala 1936 berê xwe di dê gundê xizna. li nêzî bajarê qamişlo û li wê cî war bû.
mebesta wî ji vê yekê ew bû kû bibê xwrndekar û xwendina quranê pîroz kir û bû mamoste li cem mala şêx û her wiha wî guhdaneg mezin bi zimanan kir û bi vî awayî ket rêza ziman zana de . ji ber kû bi zimanê kurdî û erebî û farisî ji dizsnîbû û bi hemû zaravê kurdî zanîbû ji wan kurmancî û zazakî û soranî . û dawî de jiyana xwede çenid salan bi êşek pir dijwar ket û di roja 9 gulanê 1991de di çû dilovaniya xwe .ev çenid helbesit wî bi xwe gotiya li ser jiyana xwe
. . . .
Di pê hezar û nehsed ûbîstan
min ji diya xwe ber daye bistan
Gula baxê min di higî geşbû
bextê gelê min ne qenic reşbû
Bavê min çûbû cenga kufara
serbaz û leşker jibo niyara
Min ew nadîbû derdê dilêmin
Jêbê xwedî bû bax û gelê min
Piştî sê salan diya min diçû
ez hiştim sêwî li ber dar û tû
Jar û belangaz pêxwas û tazî
Nîne jibo min hewar û gazî
Xeman didêrim kulan dihêrim
bê bav û bê dê dûr we dinêrim
Diçim ser darê gava dibê şev
pelê darê ez li xwe didim hev

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…