Seydayê Keleş 1930 – 2007

Lewend Dalînî

Zarokek bê semax, Kurdek belengaz, jiyanek bi derd û kul û zehmetî, perîșanî û bindestî, di sala 1930î de, li taxek ji ên Bizgûra (Bizgûr: Gundek di navbera Nisêbîn û Midyad ê de ye) westiyayî di bin nîrê zordestiya rêjîm û jiyanê.. ba û bahoz, berf û bandeva Çiyayê Torê û kurra bangokê Ji dayik bû!….gelo ev jiyanîyê westiyayî hîn ji zikmakîya xwe de wê li cîhana nû wê kîbe û çibe!??.
Hate bi nav kirin bi Hisên! simboleke Olî ye!??Pêçeka renga reng bi pîneyê Dayîkê û tevna destên wê, li ser tarek bêjingî,  hate danîn û șîrê xav ji memikê wê hate mehtin! ? dozeja kurd perwerî yê pêre hate dan û dil û hinav pêre pêre hatin kok û saz kirin ????Ev tilîyên nerm û nazdar wê rojekê bibin hostayên ristina helbest û kevnetora Kurd perwerî yê???.
Ta ku nav û nîșanên te weke zarokekî kurd bibe nasîn, pêwîste kû gelek xal li can û cesedê te bi kar bên hîn di șîr mijînîya te de û berî bîrewerîyê???? Sêwîtî, Birçîbûn, cilên bi pîne, lingên xwas û bê sol?????
Seydayê Keleș jî weke zarokekî kurd, di hemû qûnaxên zehmet û zor de derbas dibû ji zarokîtiya xwe de tanî xortanî yê!? Di temenê xwey heft sale de û weke rêwîyekî li pey reqe reqa nalên hesp û hêstran û sewalên kerwanekî xeta Ferensawî derbaskir bi hêvîya kû wê bi karibe jiyaneke xweștir bibîne; dabû ber çavên xwe?????Lê mixabin Hisênê belengaz û bê çar ji bilî nanê bi tisî û grara rijî di Hicreyên Feqa de heta temenkî xwey mezin jî nedît?
Xwendina wî ya Olî ew beșdarî xwendin û nivîsandinê dikir û pêre pêre hîndarê beșê Kurdî bû???Têkilîyên wî bi Seydayê Cegerxwîn re ew kire evîdarê ristina helbestê!?? Bi xweșî, bi zehmetî, Qûnax bi qûnax seyda riaya xwe vedike û cihekî xwey taîbet di ristana helbesat resen de çêdike????.
  
Seyda bi can sifvikiya xwe li sînorê helbestê ne rawestiya lê bi gelek qûnaxan ew derbaskir!; Weke welat perwerekî ala netewî rakir û dikete ser pișta kar û xebata neștîman perwerî!,
Helbest di jiyana seyda de bu weke kezî zerekê û di peyre bû evîndara wê,
Di warê kevnetora Kurdî de seyda gelek metelok, û gotinên bav û kalan Kû bi salan ew gotinên granbûha di hiș û mêlakên wî de cih girtibûn û ji nûve ewî anîne der șîrovekirin û pêșkêșî her kurdekî dike di hêviya kû bi karibe ji xwere bike rêzan û rêber di jiya xwe a rojane de?.
Di dîmahîka jiyana xwe a bê rawestan de, seyda dîsa  çend kurte çîrok ji kevnetorê kurdî wek çîroka “beytik û çêlîkên xwe” “Çîroka zarok û dimsê” û gelek listikên zarokê Kurdan û di dîmahîkê de “Navê Alavên Paleyê” “ Hin Alavên Kar jî” “ Navê Cil û Xișrên Pîrekan” ew jî bi kar anîn û bi vi awayî seyda nemerdî nekir û çi tiștê kû li cem hebû wisa kire diyarî ji gelê xwere?
Di dîmahîkê de ezê helbesteke seydayê Keleș a bi nave kelemper diyaî we bikim.

Kelmper

Bakî li me da em dane ber xwe û revandin
Sed kaș û newal dûr û drêj em wergerandin
Em bûne kelemper kû li ber bê di revin em
Pîj û keleman kincik û cilên me qetandin
Canê me hemî xêzk û terîș sorbûn ji xwînê
Xîp û dirîya li her derê lașê me çirandin
Gazî û hewar nalîn û qîr pir ji me çûne
Pêçî û nenûk ji dest û linigan tevde firandin
Enya me li tehtan dikevî șingîn û șerqîn
Ev poz û dran dev û lêv tev têne șikandin
Sed tîș û brîn van di lașê me vebûne
Vê êșê û vê janê hinavê me helandin
Xwîna me li her der dirijî rêz û șerîpan
Zanim ku neyarê me li me ser di gerandin
Taldak ji mer nîne kû kurdan bidî ber xwe?
Tim ba û zeber tê li me em dane gerandin
Ev ba û brûsk tevde ji bo me bi xezeb tê
Fîzfîzê dikî bend û dîwar tev hêrivandin
Em bûne heșa reș ketine ber lingê xelkê
Kedxwara û xwîn xwara milet tev șewitandin
21-02-2013, Qamișlo
lewenddalini@gmail.com

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…