Seydayê Keleş 1930 – 2007

Lewend Dalînî

Zarokek bê semax, Kurdek belengaz, jiyanek bi derd û kul û zehmetî, perîșanî û bindestî, di sala 1930î de, li taxek ji ên Bizgûra (Bizgûr: Gundek di navbera Nisêbîn û Midyad ê de ye) westiyayî di bin nîrê zordestiya rêjîm û jiyanê.. ba û bahoz, berf û bandeva Çiyayê Torê û kurra bangokê Ji dayik bû!….gelo ev jiyanîyê westiyayî hîn ji zikmakîya xwe de wê li cîhana nû wê kîbe û çibe!??.
Hate bi nav kirin bi Hisên! simboleke Olî ye!??Pêçeka renga reng bi pîneyê Dayîkê û tevna destên wê, li ser tarek bêjingî,  hate danîn û șîrê xav ji memikê wê hate mehtin! ? dozeja kurd perwerî yê pêre hate dan û dil û hinav pêre pêre hatin kok û saz kirin ????Ev tilîyên nerm û nazdar wê rojekê bibin hostayên ristina helbest û kevnetora Kurd perwerî yê???.
Ta ku nav û nîșanên te weke zarokekî kurd bibe nasîn, pêwîste kû gelek xal li can û cesedê te bi kar bên hîn di șîr mijînîya te de û berî bîrewerîyê???? Sêwîtî, Birçîbûn, cilên bi pîne, lingên xwas û bê sol?????
Seydayê Keleș jî weke zarokekî kurd, di hemû qûnaxên zehmet û zor de derbas dibû ji zarokîtiya xwe de tanî xortanî yê!? Di temenê xwey heft sale de û weke rêwîyekî li pey reqe reqa nalên hesp û hêstran û sewalên kerwanekî xeta Ferensawî derbaskir bi hêvîya kû wê bi karibe jiyaneke xweștir bibîne; dabû ber çavên xwe?????Lê mixabin Hisênê belengaz û bê çar ji bilî nanê bi tisî û grara rijî di Hicreyên Feqa de heta temenkî xwey mezin jî nedît?
Xwendina wî ya Olî ew beșdarî xwendin û nivîsandinê dikir û pêre pêre hîndarê beșê Kurdî bû???Têkilîyên wî bi Seydayê Cegerxwîn re ew kire evîdarê ristina helbestê!?? Bi xweșî, bi zehmetî, Qûnax bi qûnax seyda riaya xwe vedike û cihekî xwey taîbet di ristana helbesat resen de çêdike????.
  
Seyda bi can sifvikiya xwe li sînorê helbestê ne rawestiya lê bi gelek qûnaxan ew derbaskir!; Weke welat perwerekî ala netewî rakir û dikete ser pișta kar û xebata neștîman perwerî!,
Helbest di jiyana seyda de bu weke kezî zerekê û di peyre bû evîndara wê,
Di warê kevnetora Kurdî de seyda gelek metelok, û gotinên bav û kalan Kû bi salan ew gotinên granbûha di hiș û mêlakên wî de cih girtibûn û ji nûve ewî anîne der șîrovekirin û pêșkêșî her kurdekî dike di hêviya kû bi karibe ji xwere bike rêzan û rêber di jiya xwe a rojane de?.
Di dîmahîka jiyana xwe a bê rawestan de, seyda dîsa  çend kurte çîrok ji kevnetorê kurdî wek çîroka “beytik û çêlîkên xwe” “Çîroka zarok û dimsê” û gelek listikên zarokê Kurdan û di dîmahîkê de “Navê Alavên Paleyê” “ Hin Alavên Kar jî” “ Navê Cil û Xișrên Pîrekan” ew jî bi kar anîn û bi vi awayî seyda nemerdî nekir û çi tiștê kû li cem hebû wisa kire diyarî ji gelê xwere?
Di dîmahîkê de ezê helbesteke seydayê Keleș a bi nave kelemper diyaî we bikim.

Kelmper

Bakî li me da em dane ber xwe û revandin
Sed kaș û newal dûr û drêj em wergerandin
Em bûne kelemper kû li ber bê di revin em
Pîj û keleman kincik û cilên me qetandin
Canê me hemî xêzk û terîș sorbûn ji xwînê
Xîp û dirîya li her derê lașê me çirandin
Gazî û hewar nalîn û qîr pir ji me çûne
Pêçî û nenûk ji dest û linigan tevde firandin
Enya me li tehtan dikevî șingîn û șerqîn
Ev poz û dran dev û lêv tev têne șikandin
Sed tîș û brîn van di lașê me vebûne
Vê êșê û vê janê hinavê me helandin
Xwîna me li her der dirijî rêz û șerîpan
Zanim ku neyarê me li me ser di gerandin
Taldak ji mer nîne kû kurdan bidî ber xwe?
Tim ba û zeber tê li me em dane gerandin
Ev ba û brûsk tevde ji bo me bi xezeb tê
Fîzfîzê dikî bend û dîwar tev hêrivandin
Em bûne heșa reș ketine ber lingê xelkê
Kedxwara û xwîn xwara milet tev șewitandin
21-02-2013, Qamișlo
lewenddalini@gmail.com

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…