Ez û Dotmam

 

Dilşad Mella

Min dî keçek li govendê
Rû bi şewqe wekî findê
Nazike bejna lewendê
Min dipirsî ma ev kî ye?

Hûrik nerî û kenê xwe da
Min bi çavan silav veda
Mirim ketim bextê xweda
Dema hejand porê siyah

Xwe berda nav xwîna min de 
Wî zû li deryê dilê min da
Sed merheb hey gula rinde
Dil ji ter xweş war û cî ye

Perî û horî delalê
Birhên te rengê hilalê
Were em herne sema lê
Me ji gotinên xelkê çi ye

Disa ketim mitala wê
Min dipirsî li rewşa wê
Li êl û gund û bavê wê
Dilovanê ma tu ji kû ye

Go `z nêzîkim ne dûr ji te
Were çavan kilkim bit e
Tu min nasnakî sed heyf li te
Go rebeno
Ez dotmama te me!?

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…