Simînarek di Navenda Dicle ya Çand û Hunerî de

Li roja 25/11/2011 ê û bi amadebûna birek rewşenbîr,nivîskar,siyasetmedar,xemxwar û evîndarên çanda kurdî, di Navenda Dicle ya Çand û Hunerî de,li gundê Baneqesrê ser bi bajarê Dêrka Hemko ve dikevê, û di bin çavdêriya Guropa Ehmedê Xanî ya Rewşenbîrî de, simînarek di bin nav û nîşanê dîroka zimanê kurdî, ji aliyê mamosta Ciwan Dêrikî ve hat pêşkêş kirin.

Di destpêkê de, mamosta bavê Melevan bi navê Guropa Ehmedê Xanî ya Rewşenbîrî, xêrhatina mêvanan kir û ji wan xwest ku kêlîkî bêdeng li ser canê nemiran rawestin .
 di pey re mamosta Ciwan Dêrikî babeta xwe bi zarekê Botanî yê xweş û şêrîn xwend û destpêkir û got: ( Gava em zimanekî bi nav bikin, di dest xwe re gelê ku bi wî zimanî di axivê tê bîra mirov, nexşeya welatê wî zimanî tê li ber çavan. çimkî gel bi zimanê xwe têne naskirin). û gelên li Mezopotamya  jiyayîn û têkiliyên wan yê xizmatî bi kurdan re bi firehî dan naskirin û herweha girêdana di navbera Avista û zimanê kurdî de berçav kir. pişt re, mamostayê navbirî di mijara xwe de li ser malbata zimanê kurdî û zaravayên wê yên bingehîn axivî û pêre derbasî pêvajo û dîroka bikaranîna Elfabiyan di zimanê kurdî de bû. dawiyê mamosta mijara xwe li ser rewşa zimanê kurdî ya îro û alozî û tengaviyên zimên bi dawî anî.
Dûv re, navbirek hat dayîn û piştî bênvedanê axavtin, dan û sitandin li ser naveroka mijarê hat kirin û mijar bi têbînî, pirs, pêşinyar, nêrîn û hizrên amadebûyan zengîn û rengîn bû.
Hêjayî gotinê ye, ku kenala Televizyona Ronahî jî li wir berhev bû û bi wê helkeftinê derfet bi dest xwe ve dît û çavpêketin bi hin rewşenbîr, şareza û kesin amade re kir.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…