Yeko bi sediyo , sedo bi yekiyo

  Ciwan Dêrikî

 Rêxistinbûyîn

Rêxistin û rêkûpêkirin ji nan û avê jî giringtire ji me re îro , di vê rewşa tevlîhev de ku rûda ye di rojhilata navîn de , her milet , her hêz û partî li berjewendên xwe digerin , peymanan çêdikin , bendan avadikin , şerekî siyasî , dîplomasî û çekdarî birêve dibin . .  her yek ji bo çareyekê li gor xwe xwe amade dike , û xwe pêktîne , gelo em çi dikin û tevgera me çawa xwe amade dike ji van guherînan re ? divê em zanibin ku hêza herî xurt ji miletan re rêxistinbûyîna wan e , ji hemî rengên çekan xurtire , minak pirin di dîroka tevger û şoreşên cîhanî de .
yê rêxistinkirî xurte , û yê xurt herkes hevalê wî ye . ta bi xwedê jî dostê xurta ye mina seydayê Tîrêj gotî , belê gelek pendên me yên zêrîn jî behsa xurtbûnê dikin , bav û kalan ji me re gotiye : ( heger darê te stûre , arvanê te hûre . sing ji ber mêkut diçe  . . ) ka vêca em heya çi hindamê xurtin ? ! 
Rêxistinbûyîn ne tenê naveke û hew , ne hejmarek mezin ji mirova ye , ango ne danheva kesa ye ,  rêxistin rêkûpêkirine , hevkarî ye , dilsozî ye , nihênî û xweparastine , pêşengtiya di rewşa awarte de ye , ajotina gemiya di nav pêl û bahozan de ye û gihandina wê bi parastî ji peravan re ye .  mixabin em kurd hînî  çanda rêxistinê nebûne , em bê rêxistin mezinbûne , serberedayî û bê pîvan li hev kombûne , lewra em di tengiyan de xwe li ber pifekî nagirin , her rêxistineka me bûye mêşedana şelîpan bikeviyê , ji hindur de tê wêrankirin û desteserkirin , bizanebûn têde tê kolan û parçekirin , demek kin diçe  êdî bawerî di nav endaman de namîne , hêvî jî têne kuştin , û kar û karname seqet dibin .
Belkî hinek bêjin ev nêrîn girane û ne liciye , raste girane lê pir liciye , nexwe çawa evqas rêxistin û partî me hene hîna kolana me bê serî ye , hê nexşeriyek me nîne , hêjî  tu piroje nehatine pêşkêşkirin û ne ketine kar , qunaxa di nav gel û partiyan de qûnaxa Erd û ezmane .  çendî zor û zehmetî hebin , çendî çewsandin û hovîtî hebe , nayê wê wate yê ku gel bi vî şêweyî dûrî tevgera xwe bikeve , û li ber bayê nedêranê here ,  em nikarin bibêjin gel şaşe û ne welatparêze , qelsî û kêmanî ya pêşengtî û tevgerê ye , tevger û pêşengtî jî ne tenê partî ne na . . ev guneh yê her kesê xwe bibîne welatperwere , rewşenbîr be , siyasetmedar be , nivîskar be , partîzan be , kî be bila bibe , ev gunehê hemiyan e , lê gava rexneyek jî tê kirin li vê rewşê , di serî de partiyên me xwe ditengijînin , li xwe mikur nayên ku qelsiyeka wane ev belavbûn û jihevketin , di cih de  şûrê xwe tûj dikin li ber serê rexnegir radiwestin . ha va em dibînin ku şerekî man û nemanê di nav nivîskar – rewşenbîr û partiyan de derketiye , xebat û têkoşîna ji bo rêxistinkirin û rêveberiyêa gel maye li paş , û binîqra hev girtine . dem dimeşe , tirên dibûre , bihar û havîn diçin . . lê bê guhertin , bê nûkirin , û bê yek gav bêşveçûn . ger ev nakokî ji bo xebata gelêrî û neteweyî bihata kirin . . sedîsed rewşa me ne dima weha , wê îro hêzeka me ya hevgirtî û bibandor li holê heba .
Ev ne dema piropaganda partîtiyê ye , dema welatperwerî û miletperweriyê ye , xebatek hevbeş ji her kesî tê xwestin , bi rêxistin û sazbûnîk xurt , ne bi pirbûna endaman û hejmara gelek .. na , bila rêxistinkirî be bila hindik be , bila yek be û xweragir be , ne sedê jihevketî û belawela be . ji berê de gotine :  yeko bi sediyo , sedo bi yekiyo  .

10 9 2011

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Salih Cefer



Qedexebûna zimanê kurdî bi salên dirêj bû sedema paşketina hemû cûreyên wêjeya kurdî û bi taybetî jî ya zaravayê kurmancî.
Tevî ku di van salên dawî de li gelek alîyên Kurdistnê rewşa wêjeya kurdî (kurmancî) bi pêşve çûye jî, lê hîn pêwîstîya bi pêşveçûnên bêtir heye.
Kanîyên pêveçûnê pirin, yek ji wan…

Ebdûlazîz Qasim

 

Ji demê hatina Ehmed El-Şerih li ser desthilata Sûriyê, piştî hilweşîna rejîma Esed di 8ê çileya sala borî de û heta îro, bi carekî rewş û rastiya Sûriyê ya civakî, cugrafî, siyasî, etnîkî û olî tê paşguh xistin, bi taybetî hebûna gelê Kurd bi carekî tê paşguh xistin, her bigire…

Amadekirin û kurmacîkirina tekstên stiranan: Ednan Bedreddin

 

Mezher Xaliqî yek ji navdartirîn hunermendn kurd ên sedsala bîstan e. Ew di sala 1938 an de weke zarokê malbateka kurd a oldar li Sune (Sanandaj) hatiye jiyanê. Behremndiya Xaliqî di warên goranîgotin û werzişê de ji salên dibistana seretayî ve derketine pêş. Her di…

Ebdûlazîz Qasim

Di dîroka navçeyê de, hîç erdnîgariyek bi navê Tirkiyê nîne, û deweta Tirkiya li ser sextkariya dîrokê û talankirin, qirkirina Kurd, Ermen û Yonaniyan û herwiha li ser dagîrkirina beşeke mezin ji xaka kurdistan, Yonanîstan, Qubirstan û Ermenistanê hatiye avakirin.

Projeyên Tirkan her ji destpêka xwe ve û heta…