Vê carê rast e

Melevan Resûl

Çiqas ciwan û şirîne ew strana gelerî ya ku li ser zavayî di şahiya govendê de tête gotin : vê carê raste lo lo keko ……. vê carê raste
Berxika şîr kir maste lo
Ya te d`got me j` tere xwest e

Dîlan xweşe ku omîda bûk û zavayî bi cotbûna merema dilan pêk were .
Heme ew jî mîna hêvî û daxwaza kêşeya hevcotiya di nevbera tevgera kurdî û omîda gel mîna hev tên .
Cihê rêzgirtina mine dema ez bibînim va hinek xwendevanên  kurd bi zimanê xwe mijaran dinivîsin yan dixwînin , cihê rêz û spasiyê ye  ji hemî nerîn û derbirînên cihê û xwendina babetan re , heme helwest çibe ew şahiyê dixe dilê min , di heman demê de hêviya min ewe di serî de xwendevan bi wateya hevokan bighin ka têne çi mebestê , cimkî zimanê me têr û tijî ye ji gotin û serhatiyan , hem bi kêra axftina siyasî dike û dikare gengeşiyên milet jî çareser bike , ew alavek gewre ye di ristina hevokan de yan di têr û teselya mijarên nevkirî de , vêca şûnde pêwiste em xwe bi awayên nivîsandinê bighînin , mijara dinê jî heger babet li dij ramanê xwendevan be , tucarî nabe bi kelegermî û ji binyatek xwesipartî çandek bi zorî sepandî ,  mijaran helsengînin , dêmekî tu cudahî di navbera rewşenbîr û xwendevanan de namîne , hingî tenê em dê bi nîxa hev ve bimînin ka çima ev ne wisa hatiye û ne li gor asta ramanê me hatiye , ji berî vê mijarê min dabû xuyakirin ka helwesta ronakbîriyê di civaka kurdewariyê de çiqasî nizim û daketiye , her çendî serpêhatiyek kurdî heye û ne li gor zanistê ye jî lê gotin heta roja îro di zar û zardevan de zindî ye , gotin dibêje : (xwezî qirka min mîna ya devehê dirêj ba ) ango navberek ji qirikê heta dil heye , heger gotin li gor nestan ji dil derkeve heta xwe bighîne ziman û dev , belkî tîna wê dişke û bêtir nerm nazik û lihevdayî derkeve , vêca xwezî bihna mejî li ber mebe û çar caran gotinê di dilê xwe de wergerînin û ji nû bilêv bikin , ya din jî em xwe ji zirzbûnê dûr bikin û giyanê rewşenbîriyê û berpirsiyara gotinê ji xwere bikin kar û barê sincî , anceq mirovên bihnfere bi berhemên balkêş encaman digrin , firfire û zirtek ne bi kêra xwe tên û ne bikêra derdorên xwe tên , berevajî wê yekê , bîreweriya civakê seranser têkilhev didin , helbete ew bi sakolojiya mirovan ve û bi cografiya xwezayî ve jî girêdayî ye , bila newe jibîrkirin ku rexne bi xwe karek pîroz e û berencam e , serceman sererast dike û pirêzan paktir dike , pêwistiya me li guhdarkirina hev heye , êş û azarê netewa me yekin , ez , ti , em hemî di ber de berpirsiyarin , pîvanên kesane olî û partetî herdem qels û lewazin , ji bilî dûrketin û tertebelavbûnê ji mere pêk naîne heger em di çarciva ramanê kevneşop de tevbigerin , ramanê azad pêtir karîgere di sazkirin û avedankirina projeyên vejîna civakê de , heger em şivanbin bila em şivanê berjewendiyên gelê xwe bin , civakên cîhanê ji mere dibin mînakên pîroz di rêxistin û qizinckirina mafên xwe de , em ne di xilwaşa xewê de bin û yan bi kombûna lezgîn û bêbaweriya ji hev , çend kesayet yan partîzan bi awakî lezgîn li hev bicivin û navekî li xwe bikin . eva bê itîfaqî ye û kêşeya me çareser nake .
Xweziya min ewe ku beryara hevgirtinê di navbera hemû hêzin xebatkar de bibînim , ne tenê di warê siyasî de ya ku di çend komcivînên hevbeş  ( di perwazan de ) û dijîtî û devlêkirina di paş perdan de bibînim , mijara min ne li ser gotara siyasî bi tenê ye ,  belkî nivîsa min ( destan biqutin kurd nema dibin yek ) ya ku di malpera (welate me ) de hatî weşandin , ne li gor çêja paretetî be , lê ti kes nikare rastiya jihevketinê veşêre , mixabin hîn em kurd di bin bandora aydyolojiya perwerdahiya Ba-siyan de bihizrin , li hember ramanê guherînê bi gomanin , ji dengê azad û derbirînên cihê re rêgirin , hişmendiya pişaftin û dûrkirin û reşkirinê bi behaneyên corbecor li dest û darin .
Ez nikarim xwe bixapînim û bêjim va kurd dibin yek û di pratîkê de em di qûnaxa alozebûnê de ne , xort li rexekî , rewşenbîr li rexekî , partîzan li çar rexan , nivîskar li rexekî , milet di qûnaxa bê helwestiyê de ………
Vêce çawa em ê bêjin vê carê raste , dêmekî ew bizava bi salên dirêj hemî ne rast bû û bi çewtî birêve diçû , aniha ji nûve va ketiye ser riya rast .
Ev çi yekîtiye gelo , dêmekî rijîma Sûrî hîn li ser xwe û agie bi erd û esîmanê wê neketiye , ji lew bayê dawetê havînê li me dide û me bêriya serkovendiyê kiriye . !!!?.
4/9/2011

   

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…