Ji Narîn Şêxî: bo dost û hevalan re

Ji dost, heval, meriv, û cîranên ku sersaxî ji me re şandin û xwestin, di koÇkirina bavê min de, spasiyek ji dil û can bo we hemûyan, bi hêviya ku em we di rojên şîn û xemgîn de nebînin. Hemû rojên we bibin jiyan û ronahî.

Spasiyek taybet ji malabata min, ji xûşk û birayên min jî bo we hemûyan ku we di rojêk wisa de em bi tenê ne hiştin. Mala we ava û Xweda li miriyên we were rehmê.

JI Bavê min re:

Bavê min, dilê min
dunya bê deng e
jiyan sekiniye
hêsir zuwa bûne
Xelat wêran bûye
ewrên Xelatê berfa sor barandin
gola Wanê xemgîn e
stranên te sêwî mane
dil qebûl nake
qelem naxwaze binivîsîne
ez nikarim bêjim
ku dengê te ji dunyayê qutbûye.
ez Çi bêjim ku mirina mal xerab bixeyidînim
ku li bahara me şîn reşand
ku pelê dara me weşand
ku dilê me bê dawî êşand
xwezî min jî kariba mirin bi êşanda
wek ku ewê min êşandiye
mala mirinê xerabe
li ber bayê sayi rabe
tenê dikarim bêjim ax û hezar car ax

Narîn

17.03.2011

 

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…