Tu çûyî ….! Lê ,Tû jibîr nabî heval …!!

Deham Ebdulfettah

 ( Bo giyanê wî hevalê sozdar , ” Rezo Osê” …! )

(1)

Hîn jî ez bawer nakim ku te koça xwe ya dawî kir … , te ji nav me barkir û di kûrahiya bêdengiyê de te riya xwe girt û tu çûyî …! Gelo raste tu ji me xeyidî … û bê xatirxwestin te pişta xwe da me û tu çûyî … te heval û hogirên xwe di nîvê rê de hiştin û tu çûyî …? !
(2)
Tucarî ez bawer nakim ku tu … , tu bi wî dilê xwe yê fireh û hişê xwe yê bîrewer û têgihiştî … û bi giyanê xwe yê pak û zelal , wekî ” Cama Cem ” pêşbîn û rastgo .., qet bawer nakim ku , tu soz û peymanên xwe wilo jibîr bikî , dost û hevkarên xwe bi tenê bihêlî …!  
Na … ! tu ji dilsoziyê dilsoztir î û tu ji mezinahiyê jî mezintir î … !!

(3)
Berî (25) salan cara pêşîn me hev dît , min tu nas kirî . Di wê hevdîtinê de me rewşa wêje û rewşenbîriya Kurdî di ber çavan re derbas kir . Hingê , te nerazîbûna xwe û reşbîniyên xwe diyar kirin û te got : Eger em bixwazin asta wêjeya xwe ya nivîskî bilind bikin , gerek berî ku em binivîsin em zanibin em ê çawa binivîsin . Anku , berî her tiştî gerek em li zimanê xwe vegerin , hinekî li ser rawestin . Ziman tevina hemû berhemên wêjeyî ye . Vêca ku tevina me , bi vê rewşa xwe ya xav û sist ji gurdê ketibe , gelo berkêşanên wê , dê bi çi rewşê bin … ?!
Wê hingê min naskir , ku tu hilgirê pirojeyeke nirxdar û hêvîdar î !

(4)
Me li holên konfirans û mihrecanên ziman û rewşenbîriya Kurdî , li Amed û Duhokê hev dît ..! Em bi hev re beşdar bûn … me alîkariya hev kir û me simînar û çalakî bi hev re pêşkêş dikir … !! Di wan rêwîtiyan de nasîna min bi kesatiya te firehtir û kûrtir bû . Min nas kir ku bi qasî tu di simînar û çalakiyên xwe de germ û bejinbilind û zana bûyî , hevqasî jî tu di erk û têkiliyên xwe de nerm û nizim û dilovan bûyî …! Ma ez ê jibîr  bikim ,ku te di wan hevrêtiyan de , çi ji min re dikir û te çi nedikir , hevalo …!!

(5)
Dema xwendekariya te li Sovyata berê , gelek xwendekar bi te re hebûn  . Hinek ji wan bi xwendina xwe daketibûn , hinek jî li xortaniya xwe digeriyan û hinekan jî bazirganiya xwe dikir . Lê te …! Te li rex xwendina xwe xulên fêrkirina zimanê Kurdî vedikirin … te hevalên weke ” Dr . Bavê Nazê , Dr. Behmen Yûsif , Dr. Heysem Qotreş û hinin dîtir jî ” fêrî xwendin û nivîsîna zimanê Kurdî dikirin …! Ma wê çaxê kê bîra giringiya zamanê Kurdî dibir … kê  ji bilî te , kê .. ?!

(6)
Hîn tu li Sovyata berê xwendekar bûyî , pirojeya pêngaveke mezintir di serê te de digeriya . Te dixwest ku tu komeleyeke rewşenbîrî digel çend hevalan ava bikî .Erkên vê komelê jî wergerandin û çapkirina berhemên derbarî Kurdan bûn . Di sala ( 1978) ê de te û hevalên xwe ” Bavê Nazê , Sadidîn Melle û Mihemed Ebdo Necarî ,” we ” Kombenda KAWA ” damezirand . Lê – mixabin – piştî demekê ew kombend ji wê rêbaza ku we jê re danîbû hate derxistin .
We jî xwe jê kişand . Ew ” Kombenda KAWA” hêj li dar e , weku hêmaya ( sembola ) wê keda we ya pîroz , weşanên xwe berdewam dike …! Ha ev e tu ..!
Ma yên wekî te , êdî tên jibîrkirin . REZO …!!

(7)
Yekcar tu li nav û dengê xwe nedigerya .
Hevqas xebata hêja ku te li Sovyata berê dikir , rojekê tenê jî te amaje pê nekir û te negot min wiha kir û wiha nekir …!
Rojrkê min ji te pirsî : ji bilî wan her ( 5 ) çîrokên zarokan , ên gelêrî , ku te û Dr. Necarî we çap kirin , gelek destnivîsên te yên hêja hene , wek ( Perwerdekirina Zarokan di Nûbuhara Xanî de , Roman li nik “Mihemed Uzon – “Tu” nimûne , Hevoksaziya Zimanê Kurdî ( Sentx ) , Xwendinek li berhemên Cigerxwîn û hinin dîtir … Hin helbest û gotarên core – cor jî … !! )
– Pirsa min : Çima tu van destnivîsan çap nakî ??
– Te bi kurtebirriyeke seyr got : Pirtûka ku pêjna kedê û bêhna xwêdanê jê neyên ew pirtûkeke bêsûd û temenkurt e !
Lê berî koçkirina te ya dawî , te bi dengekî bilind got : ( Dem hat , ez ê wan destnivîsan tevan bikim barê mamoste ( Fewaz Ebdê ), bila wan bide ber tîplêdana kompiyûterê …!!Qey te zanîbû ku ( dem hat… ) û nema êdî em hev dibînin … ?!

(8)
Heta bi navê xwe yê fermî ” Ebdulrezaq ” te xwest , tu wî kurtebirr bikî û giyanekî Kurdewarî berde ser , te ew kir “REZO” !
Ez baş lê hay nebûm , min got : ” RIZO” ..!!
Te got : Na … Na , ez ne ( birinco ) me , ez ” REZO ” me , ji       ( Rez û rezvaniyê ) . Tu têgihiştî ?!

(9)
Rastiya herî rast ew e , ku te ji nav me barkir û tu çûyî …! Lê bila giyanê te yê pak li nişîngeha xwe hêmin û aram be , tê di dilên hemû dost û hevalên xwe de … xizim û hogirên xwe de , hemîşe bijî .. ! Em ê di hemû çalakiyên rewşenbîrî de te di bîra xwe de bînin , hevalo …!!

(10)

….. Rast tu çûyî …!  Lê zû – bizû tu jibîrnabî , heval..!   

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Tengezar Marînî

Weke her car Jan Dost dilê me li xwendinê vedike. Werine baxê Romana wî ya nû.

Şahşopa Jan Dost: nêrîneke Wêjeyî li ser Şer û mitaleyên serkirdeyekî

Romana Jan Dost * Şerê General yê Dawî* berhemeke bihêz e ku bi kûrahiyeke balkêş…

Şîlan Doskî

Helbesta Çima! ya Nivîskar Ezîz Xemcivîn wekî pirsgeha xwedî hest û dîmen, di nava wêjeya kurdî de derdikeve. Ew pirsên ku helbest dikare ji xwe bike: “Çima ez hîn jî hebûm?” û “Çima jiyan bi awayekî tê girtin, lê divê ez bimirim?” Helbest wekî tîrêj di deriyê xewnan, hest û…

Ezîz Xemcivîn

 

Kesayetiyeka ko pir gotûbêj li ser çê bûne, pir gotegot wek pencereyekê li ber hemû bahozan vekirî be…

Dixwazim çend gotinan ji bo dîrokê derbarê evê kesayetiya Kurdperwer û hezkerê welatê xwe pêşkêş bikim…
Seydayê Tîrêj ji min re got: „di mirina Xweda ji wî razî be têkoşer Hecî Mihemedê…

Qado Şêrîn

Ji bo kurd bêtir tarûmar, winda û tune nebin, tenê yek rê li pêşiya wan maye, ew jî dewletbûn e. Eger ji aniha û 20-30 salên bên kurd nebin xwedî dewlet, wê winda bibin, wê bêtir rastî hilweşandin û şikestinan bên, wê hêviya dewletbûnê lawaztir bibe, çimkî wê kurdperwer û…