Ji dîwana helbestvanê Felestînî : Mehmûd Derwîş Çermê yekem, ji sirûda bi navnîşana: (Ji xwêner re).

Wergêr: Xalis Msewer

Zenbeqên reş di dilê min
      Û di nav lêvên min de.. agirin
Ji kîjan hovîtiyê tû hate nik min

Bi keserên xwe re bûme heval..
    Û min destê xwe da çol û birçîbûnê
Qeher ye.. destê min..
Qeher ye.. devê min..
û xwîna damarên min ava qehrê ye
Ey xwênerên min !
pistepistê ji min hêvî nekin !
ji şahiyê bê hêvîbin
eve azariya min..
        derbeke korfelaqî di qûmê de
        û ya din di ewran de ye
besî mine ez qeherî me
       Û agir pêşya wî qeh re
Dengê te, min di reh û dilê xwe de hilgirt
       Ne xeme ku te ji şerê min qerya
Hemû çîrok di xwîna min de
      Çifrît: li ser lêva min di fesilîne !
Min malik û neqşên wan dane ber bê
         Ku ne wek şûrên êgir be.. qafiya min !
Bi mirin, yan bi tune bûna tîpê.. bawer bûm
       Yan ji dijminê xwe re min kindira şenqê danî !
Bi tîpê bawerim ku  agir be.. ne xeme ku
       Ez.. yan stembarê min arîbin !
Gava ez hatim xwar.. Bese ji hilgêrê ala min re
        Dema ku xelk li ser tirbê  binivîsin
                “Ew nemiriye”