Îşev Misto mîvanê Rîngo ye

Dr. Ebdilmecît Şêxo

Îro Şemî ye , Zivistan e, baran ne barî ye , tolik li ber kenarên rêkan , li nav zevî û latan mişt bû ne, îroj tîrêja roya Efrînê pir dilovan e , şîvên pir jinên Efrîniyan pincar e .
Darên zêtunê barên xwe sivik kirine , lê dizan îsal jî kêmanî ne kirine karên xwe, pir darên zêtunê di nîvî şevan de ji xwe re rêş kirine , lê çi dibe bila bibe , îro Misto diçe Helebê , ewî bîra dostê xwe Rîngo û peyvên wî yên şêrîn kirine.
Misto bi lez sê tenke zêt bi erzanî firotin , ji xwe re taqumek Turkî û pêlavek kirîn.

Misto di çarşiya kevin re bi peyatî diçe , ew her çend mitran dimeşe , ji dest kurtan vedikulime , derlingên pantron û solên wî ji golên avê û heriyê pir gemarî û şil dibin , neyse ; Misto xwe bi cersiyeke mezin gihande mala hevalê xwe yê ku li  El-eşrefiye rûdine…

Êvara te xweş û geş be xûşka min !

Êvara te jî xweş û geş be bira , lê. bi xwedê êvara min ne xweş e û ne jî geş e… ,fermo !!, fermo !! , lê Rîngo ne li mal e …, ew dîsan li kîjan çayxanê rûniştiye , ez nizanim , fermo !!, ser çavan tu hatî …. Misto bi şermî derbaz bû , lê xûşka min ez ji ber derling û pêlavên xwe ve pir şerm dikim , kolanên Efrînê mirovan dicersînin , tu dibêjî qey şaredariya bajarê me tim xew kirine . Bêhna xwe pir teng meke birako , ma kê gotiye , taxa me El- eşrefiyê ji Efrînê baştir e !!! ???, ma te li derve komên turikên gemarê ne dîtin ? Xwedê xêra te vê êvarê bide kekê Misto ,. Weleh min bîra dostê xwe Rîngo kiriye , Zênebê li Telîfona mêrkê xwe xist , lê Misto di vê navberê de bang li keçka Rîngo kir û ji wê pirsî , birazê Bêrîvan , tu niha di kîjan polê de yî ? Mama ! Mama  ! Bêrîvanê bang li diya xwe kir , û ji wê bi zimanê Erebî pirs kir , hade Zelemê şo bîqul ? ( Ev mêrka çi dibêje ? ), Misto rûçkê xwe tirş kir, kovanek kûr kişand û berda , bê deng rûnişt û di dilê xwe de got ; helbet dê niha bavê Bêrîvanê were . Rîngo weke her car li taksiyê (Taxî) yê sîwar bû û vegeriya malê xwe , perên wî ji ku de tên , qey ne xema wî  bû .

Êêêê  Ehlen û  wesehlen  Misto !   Her bijî , her bijî Rîngo  ! Misto  got û yekser pirs kir, Rîngo ! Rîngo ! Eger ez ji pend û şîretên  kurdî tiştekî ji te  re bêjim , tu xwe ji min na xeydînî ? ( Belkî ev peyvên  Cegerxwîn bin jî , ez nizanim ).

Hey wex ji te re Misto, ez , ez  ! Ez dikanim marên gewr li ser sîngê xwe di kela havînê de biçirînim û xwe ji jehrên wan biparêzim , de bêje loooo…
´´Kî nebêje  û bike şêr e
kî bêje û bike ew mêr e
kî  bêje û neke ew kerê nêr e..`´
Te sed carî di nav heval û dostan de gotiye, bi zimanê xwe bipeyvin , bi zimanê xwe bixwînin , bi zimanê xwe  silavê bidin û bi zimanê xwe li silavê vegerînin , vêca tu çi dibêjî rebeno ?
Vê carê, Rîngo nizanî bû xwe di kîjan qulêke , hema ev firka bi kenekî berevajî derbaz kir.
Piştî şîvxwarinê , ev herdu heval û Zêneb xanimê bi hev re şevbuhêrka xwe li ser  rewşa civakî , rêzanî, darayî derbaz kirin , ji Efrînê de ketinê , ra di Biruksilê re derketin û li cem doza Felestînê rawestiyan . Lê  piyalên meyê hîn li pêş wan in , Zênebê  ne xwast Rîngo hîn pirtir bipeyve , ewê mîvanê xwe şande nava nivînê.
Misto du , sê piyale mey ji Rîngo kêmitr vexwari bûn , guhên xwe di nav nivîna xwe de bel kirî bûn , Rîngo yekser bi Zênebê re got , te dît Zêneb , vî bê namusî çi gotin davêtin min , ax  Zêneb tu zanî , eger ev bergîra hevalekî me di rêxistinê de ba , minê ewa bi hezar û pêncsed kîlo mitir ji partiya me bi dûrxista . Çawa ­?  Çawa ? Zênebê  ji serxweşê xwe pirsî , hûn dikanin ewqas zû rûmetên hevalên xwe birîn bikin ? Zêneb ! Zêneb ! Ew kesên zimanên xwe bi kesayetiyeke mîna min re dirêj bikin , em wanan pir zû li ser dûvên xwe rûniştin didin , tu ji min têgihîştî , lê na  Zênka min , beseeeee , ev ne karê te ye , tu wê şûşê
Bîre jî ji min re hûne , hîn ezê  hin waneyên din bi te dim rebena min . Lê Misto di nav nivînê de ji serma re , xwe melisandiye , ew dixwaze here mîzke , lê ew ditirse Rîngo zanibe ku Misto hîn xewnekiriye , ew di turkeke neylon de mîz dike û di beriya pardesonê xwe de vedişêre , lê ew hîn guhdar dike .
De bese looooo , bi serê Ahoramezdayê mîhreban , vê vexwarina meyê te ez jî sermest û gêj kirim ,  Zênkê gote mêrkê xwe ,  Rîngo jê pirs kir , te got çi , çi bi serê kê !! ? Kî ye ev ? Zênebê got, baş e , baş e bi serê Parse Xatunê ,  Lê Zênika min tu van navan  ji ku tînî ! ? Lew Rîngo !  Min duh wateyên çend peyvên kurdî ji te pirsîn , te gote min , ez nizanim , min pêrar ji te lava kir, ku tu hinekî ji min re li ser dewleta Mîta –Horiyan bipeyvî,  tu ji bersivê reviya yî , rind e ku tu kes guhdarî me nake , bi gorna bavê min te yê em bicerisandana !! Hey wex bextê , hey wex  ! Ez bi kîjan  nezanî de ketime !!!
Nîvê şevê derbaz bû , Misto hîn xwe ne dilvîne û ne dişivîne , di berxwe de dikene û ji xwe re dibêje ; min zanî bû ku min îşev çi kir !!!

Te got ci  rebena min  , ez kî me ? Ma rast tu nizanî ez çi me  ! ?  Wey mala te xera be , ez çel salên rêber im û ji bo azadiya kesên mîna te lotikvanê têkoşînê dikim , te bihîst ? Erê , erê min bihîst rêbero , lê kanî bêje , tu tim çawa dibî rêber û mêber ?

Bi rastî , jinik !  Rêbertî  pir hesan e, lê ev ne karê te ye , lê eger ku tu  dixawzî ese zani bî , siba ji Misto pirs bike , ew sîh sal in dostaniyê min dike..
Di roja din de , Rîngo  mîvanê xwe li mal dihêle û ew bi lez diçe ser sozê xwe , Misto ji xewê şiyar dibe , Zêneb di ber qehwevexwarinê re  ji Misto dipirse ;  keko Misto ! Bi serê xwedê ez na xeydim û ne jî , ji  Rîngo re  bersiva te dibêjim , eger tu ji min re bêjî çawa Rîngo bû ye rêber ? Xûşka min Zêneb ! Bi serê lawê min Ciwan ez jî nizanim !!! , lê ez zanim ku Rîngoyê me hîn ji pir rêber û mêberan zanetir e .

Zênebê got ,

TEEE GOOOT ÇIIIII           ????!!!!!!!!!!!!!

       Efrîn, 3.1 2010

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…