Li xwe vegere


Azer Osê

Ji vê Zindanê derkeve,
û ji serê salê re,
dilê xwe radestî, demsalên wê,
û xwedanê xwe û wan
bi nermî mîna nermahiya maçên xwe,
û nermahiya kenê laşê yar,

bike.
Der bi der bigere
Lêv bi lêv bixwîne
Çva bi çav xilmaş bike
û bera rewanê te, di nava rewanên hezkiriyên te de
mêrgên bê av
bi av bike.
Deng ji te nayê.
Cih, bêyî te, li qebqeba Kewan guhdar nake.
Gotin û hevok
birîndarin.
Berya Mêrdînê, bê şivane
Rojhilat
û Rojava
ji roka çavên te,
bê parin.
……………
Hege li te dabin,
û têlên dil, li hev dabin
Xwedanê xwe,
bi bîr bîne
û bi pênûsa xwe
helbestên jîna,
ku bi xwe kine
û wê kin dikin
binivsîne.

24.12.20

Hannover

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…