bê veger çû


Kamran Simo Hedilî

hêlîn vala hişt
û ji paşila min firî
sal çûn

roj burîn
şev bûn bigorî
kêla sebrê herifî
cihê jê çûyî û çûyê
destên bêrîkirinê girtin
di ezmûna ken de
peyv melûl
evîn tî
û
xew
di birîna dil de dîn kir
rengê janê li bajaran
û
hêvî li kolanan par kir
kuştin
zîndan
sirgûn
û
gelek êş
fêrî min kir

ez fêrî jibîrkirina xwe nekirim
min
ro hilgirt
û
bêdeng strana kevokan pêşkêş kir
tirsê zincîr qetand
nêrînê
di şîniya hezkirinê de haveyn girt
stêra nehînî û siran
di hembêza birûskan de hilat
û min
bi çêja bendewariyê
êş birîndar kir

13.09.2009

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…