Payîz

Azer Osî

Va li vir,
bayê bi xem, bayê reş,
tevî nermahî, û hênikiya bayê te dibe,
tevî bedengiya xewn, û xewa kurdewariya te dibe,
rê digre,
nahêle,
ku tû
li bin Ezman, hembêzkirina hezkiriyên xwe bike,
û bi libên baranê re

zeviyên tev tî av bide.
Dizanim bayê te, li her payîzan,
ji pelên daran,
xatir xwestinê naxwaze,
lê silavên xwe,
ji hezkiriyên xwe re,
ji dêmên bedew re,
ji lêvên lêv ger re, bi periyên vî bayî re
û bi pelikên sor û zer re, 
rê dike.
Tû raz bû,
û bi xwe xweza ji razên te, ji xewa Mem
hişyar dibû
û li têlên Tembûra razên bêrîkirina te,
digerya.
û ew ( bayê reş ) wekî xwe, keyse baz ,
ji danê zivêr dibû,
ritmê evînê dibirî,
û  ji ber çavan
Keskesor, winda dikir.
Payîz navê xwe bi kurdî tomar dikir,
,ji çira kurd, hez dikir, 
ji çiyê semax digirt
ji Qendîlan hêz digirt,
pirê beriyan ew dima
mêvan perweriya qurmê dara me dikir
û Cegerxwînê me,   mîna xwe,
tava heyva xwe dihişt
û ew di dawa xwe de,
dergûşa demên din dihişt.

10. 10 2009

Elmanya

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…