Rewşenbîrî çiye…? Rewşenbîr kiye…? Rewşenbîrê kurd kiye…?

Xalis Msewer

1- Rewşenbîrî çiye
Peyva rewşenbîr û bi latînî(Celture), ji çandiyê û şikenandina qada bûr hatiye lêkbirrîn, û mîna wê jî şikenandina nezaniya mirovên nexwendî û cêhil, û amedekirina wî ji ronî û şewqa zanyaryê re.
Zanyarê mezin (Taylor), rewşenbîryê didenasîn û dibêje: (rewşenbîrî ew lêkdana bitemametiye, ku êbistmolocî, û ol û mîtolocya, û huner, û rewişt, û yasa, û kelepûr, di bin siya wê de cih digrin.Û çi adat û teqalîd û lebatên, ku mirov mîna endamekî civakêye bi dest dixe).
Evna tê wê mane ku ew kesê rewşenbîr, xwedê sînga wî ji roniya zanistê re vekiriye, û tarîbûna nezanyê li ser çav û mejyê wî daye alî, ku karîbû piştî westandin û rêwîtiyeke dûr û dirêj, ji çemê rewşenbîryê têr vexwe. Ji ber wilo navê rewşenbîran bûye ronakbîr, ku di şevên tarî de dibin mûm û finer li pêşya miletên xwe vêdikevin û ronî didin. Tê gotin jî, ku pêwendiyek diyalektîkî, di nav bera zanyaryê û hişyar bûn û xwenasînê de heye, çiqasî mirov zanyarya xwe zêdebike, hevqasî jî hêşyar dibe, û xwe ji memleketa heywanatiyê bi dûrdixe, û kare di gola mirovantiyê û şahrestanyê de melevaniyê dike.         

2- Rewşenbîr kiye
Rewşenbîr ewe yê ku hişyarbûneke xurt di mejyê wî de hatibe bi cihkirin, û nerîna wî ya siyasî kûr û dirêj bibe, û giyanê fîdakaryê vêre xurt bûe, û karê xwe bicih bêne, û bi bûyerên milet ve hatibe girêdan
Û li pêşya miletê xwe bilive, û bi êş û derdên vî miletî ve pir hatibe girêdan, kun (Lênin) jî, ji berê de gotiye:(Rewşenbîr çavên miletên xwene).
 Bablo Nîroda jî dema jê pirskirne: Tû helbestvane tu girêdaye bi êşên miletê xwe ve yan na…?. Gotiye:(Tu daxwazên min yê mizin nînin, ji bilî wê dixwaza min, ku ez bi helbestên xwe xizmeta xelkê bikim, mîna min mîna nanpêj ji nanê xwereye, û mîna xerat ji masêreye). Bi kurtê karim rewşenbîr weha bipesinînim, ûwezîfedarbikim.      

3- Rewşenbîrê kurd kiye
Ez dibînim ku divabe rewşenbîrê kurd çave miletê xwebe, û ji kelepûra miletê xwe têr vexwe, (wehî) û bi eqlaniyet, û bi mehiyekî vekirî, û kultûra azad û rizgarkirin, û bi ramanên berxwedanê ve gava bavêje, û nehêle ku diyardeya ji hevketin û nezanî û xurbet têkeve nav civaka kurdî de, û ramanên berxwedanê daxe nav milet, û fikr û ramanên çewt û nerast ji nav milet bi nivîsarên xwe bide alî, û ramanên istiratîcîk di nav de kûrbike, û civaka xwe li pêşbixe bi herdû beşan netewî û civakî.  û mîna helbestvasnê espanî yê herî bi nav û den Fidrîko Garsya Lorka dibêje: (Gereke hunermend di rojên zehmet de, bi miletê xwe re bigirî û bikene, gereke em dev ji gulên zenbeqê berdin û ta bi newqê di nav heryê de biçikin, ku em karibin bi wan kesên li zenbeqa digerin alîkarbin).
Ramyarê îtalî Giramşî jî dibêje:( Rewşenbîr di binyata jorî de, ji her teşkîla abûrî – civakî de, aliyek serekanenin).   Lê dibêjim: rewşenbîr tevlî vê û wê, ewin dil êşên netewa xwene û navnîşanên guhertin û rabûn û hişyarbûna welat û miletê xwenin, pîvanên şaristanî û pêşveçûna wanin, di nav netew û welatên din de hilgirê nameya milet û welatin.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ehmed Tahir

Yarê ne xuya ye lo

Dilê min dêşê

Cih û war ziwa ye lo

Serê min dêşê

Milet jar û geda ye lo

Di zor û kêşê

Her yek ji hev cuda ye lo

Bê qad û bêşê

Rêber ne…

Dildar Sheko

Berî bi çend salan li Zanîngeha Rojava (di bîhnvedana havînê de) min dersa -Romana Cîhanî- dida. Bi gelemperî li ser zagon, pêdivî û şêweyê darijtin û amadekirina Romanê em radiwestiyan.

Nimûne:

1- Zagon; di darijtina Romanê de divêt yê nivîskar bê layen be da bikare rastiya serdema Rûdanê ji hemî aliyan ve…

EBDILBAQȊ ELȊ

Gelo çima desthilata dogmatîk gendel dibe?.

Çima kargêriya polîtîkî û aborî ya her desthilata ku rêbazeke bîrdozî digire têk diçe?.

bê gûman ev ne pirsin raporte ne,lêbelê ew pirsên bingehîn in ku me dixin pêşiya rastiya nexşeya siyasî û rastiya siyasî ya gel,û neteweyên ku bi kiryarên bîrdozî…

Adil Xelîl

Ji dûr hatin.

Bajarekî nenas, koçberin, dîsa xerîbin.

Her tişt wan diqewitîne,

Careke din wan bi dûr dixîne.

Mijek sitûr li wan rasthat

Ta bi qotê serê xwe

Di navde çûn

Mijek sitûr ew dorpêç kirin.

Çi mêrin, lehengin!

Bi hêvîyan…