WERE Tu dilbira min î,Tu hişbira min î!

Û te bi ber tava ramûsan, mistdan û gezan din.

Were, buhara xwe ya keskayî bi ber barana min ya har

Û dîn de, da ko keskesor şil û matmayî bimîne.

Were, sermest û serxweş bibe, da ko ez navên firişt

Û periyan li te bikim, û hingivê evînê bi şala ser milê

Te kim, heyva te himbêz bikim û agirê agiristanê di bin navika te werkim.

Were, deriyên gundê xwe veke, da ko qereçiyên destên min, talan û diziyê ji aramiya baxçeyên te bikin.

Were, xwe ji tenahiya min re amede bike, da ko dastana bilind ya sewdayê ji bejna te re birêsînim û romentîka çîrokên te bihejînim, û herdem bibim şeydayê xewnên te.

Were

Bi mihrebaniya xwe,

Bi pakrewaniya xwe,

Bi narîniya xwe,

Bi oflaziya xwe,

Bi dilnaziya xwe,

Bi dilsoziya xwe,

Bi dilmestiya xwe,

Bi diltaziya xwe,

Bi dilbaziya xwe,

Bi kûrbîniya xwe,

Bi lewendiya xwe,

Bi dadan û pêdadana xwe,

Bi hemû bizavên xwe

Were

Bi tûyên xwe yên sor û hejîrên xwe yên tîştîşî,

Û bi deh gulistanên xwe yên ji bihuştê hatine dotin were, Da ko te di himbêza xwe de bipêçim û di gewdê te de kêlîk bi kêlîk xewnan biçînim.

Bi delaliya xwe, bi ciwaniya xwe… were,

Û bila bedewiya te bipeyive,

Da ko bayên pencereyan tenik bibin

Û xaliyên daliqandî li ser rûyê dîwaran dakevin ber nimêja lingên te…û nivîna me ya wehiştî,

Tu deryayê nazdariyê yî
Tu çemê şahiyê yî
Tu kulîlka heyamê yî
Tu festîvala çivîk û perperîka yî
Tu cêwiya jînê yî
Tu çêja devê bax û baxça yî
Tu jinek bê dawî yî û ti kes wek te çênebûye.
Di çavên te de ez diperpitim
Û di ewrên te de winda dibim
Were, mijangên xwe bi giyanê min kilde
Û lêvên xwe bi xwîna min rengîn bike
Were, hirmiyên xwe, hilperikîne devê min
Û gewriya min bi şîrê şêrîn şil û nerm bike
Were…
Salên bihurî me ez
Xweliya poşmaniyê û serdarê şevreşiyê me ez
Were, biskên xwe yên komirî raxîne ser milê min
Û bi axaftina goştê xwe min bikelîne.
Were, têkeve koşikên min, û neynûka mirinê
ji hinava min bikşîne, da ko tîrêjên rokê di laşê me de hişîn bidin û lerzokên nazik bihêztir bibin….
Were, her tiştî li şûn siya xwe bihêle
Û ji sawîrên tirsê peya be.
Bihêle keroşkên te kedî bikim
Û li ser sînga te bê dawî xilmaş bibim
Û … bila bêhna min wek bêhna rîhanan biherike deziyên kirasê te û di borikên te de bitevize.
Bihêle, ez dibêjim tu… kûr û kûr tu…
Were, da ko dilê te bi gulekê biqelişînim…
Bihêle ez ji te re nalîna
Va êşa xwe,
Va birîna xwe,
Va nexwaşiya xwe
Û va tarîtiya xwe…
Wek sirûdan biseridînim
Û pêlên bi keser li newqa te bigerînim.

Bihêle, Da ko ez di talda germbûna te de
Sarbûna xwe bişewitînim.
Min bêriya lîstikan kiriye….
Were, bi şewqa xwe ya şêrîn,
Bi dengê xwe yî mîna dengê çivîkan,
Bi xilxala xwe,
Bi bazindên xwe,
Bi guharên xwe,
Bi herdu bîhokên sînga xwe,
Bi dengê axînên xwe yên di nîvê şevê de

Di rêçên ordekan re,
Di ser xêzên cîhanê re,
Di firtûna zîpikan re,
Di bin şewqa stêrkan re…
Were, bi bêhna beybûn û binefş û lale û nîsanok
Û sosin û şîlan û berberok û adarok û gangilok û stêrgul
Û nêrgiz û bi hemû kulîlkên erd û ezman…