Saziyên nivîskarên kurd û piştguhkirina ziman

 

Qado Şêrîn

Bi texmîna min, li Rojavayê Kurdistanê pênc saziyên nivîskaran hene, çi şerme. Her pênc bi serok û merok in, endam û çalakî û daxwiyanî û xirecir in, hema hema hemû daxwiyaniyên wan bi erebî ne, çi şerme. Hin caran li dij hev derdikevin, wek ku şerekî sar di nav wan de hebe, carinan newêrin şerê navxweyî derxînin medyayê, çimkî wê xelk wan pîs bikin. Gelek caran ji kîna hevûdu re bi çalakiyên şermok radibin. Ez çalak im, dêmek ez heme. Eger ne wisa ye, ka kîjan saziyê pirtûkek, wek nimûne, ji nivîskarekî/ê re çap kiriye, yan jî alîkariya nivîskarekî kiriye? Tune. Wek ku agahdar im, nikarin alîkariya endamê xwe bikin. Êdî hebûna wan ji bo çi ye?

 

Bi vê bihaneyê bang li her pênc saziyan dikim; ji bo parastina ziman, û ji bo pirsa me ya giştî, û ji bo mafê nivîskaran û ji bo gotar û helwesta nivîskaran berz û blind be, rica dikim bibin yek.
Nîvê nivîskarên Rojavayê Kurdistanê, belkû 90%, ne endamê saziyên nivîskaran e, çima? Bi texmîna min, ji ber nakokî, gotara lawaz, hin birêvebir saziyan ji bo berjewendiyên kesane û partiyan e bikartînin, û hin sazî bi ser hin aliyên siyasî ve ne.
Wê çawa gelê kurd mafê xwe yê rewa bistîne ku, nivîskar û rewşenbîrên wî tarûmar û nakok bin, û ku saziyên nivîskar û rewşenbîran bi zimanê xwe yê kurdî nenivîsin. Mixabin hemû bi zimanê xelkê, belkû bi zimanê dijminan xwe derdibirin û ta bi daxwiyanî û belavokên hundurîn bi zimanê xelkê dinivîsin, , çi şerme.
Pirsa ji we 5 saziyan dikim; bi wijdanê xwe bêjin, hûn ji vê rewşa lawaz û jihevketî şerm nakin? Hûn razî ne?
Her 5 sazî, qaşo saziyên nivîskarên kurd in, bi erebî dinivîsin, xwe tenê bi erebî derdibirin, ma ne şerme. Eger saziyên nivîskarên kurd bi kurdî nenivîsin, êdî gazin ji dijminan nabe. Li şûna bibin nimûne boyî xelkê, em dibînin ku ew bi erebî dinivîsin.
Şerme…fehête.
Ji bo sazî û yekîtî û hevgirtinên nivîskarên Kurd, dibêjim: yan bi zimanê kurdî binivîsin, û yan derewan li me nekin û nebêjin em saziyên nivîskarên kurd in. Hema gotina kurdî ji navê xwe rakin.
Saziya bi zimanê xelkê daxwiyanî û belavokên xwe yên taybet bi erebî dinivîse, alîkariya dijminan di têkbirina zimanê kurdî de dike, dibe jêdera nakokî û paşmayîn û dijîtiyê, tenê xizmeta zimanê xelkê dike. Tekez ew sazî ji bo piştguh û lawazkirina zimanê kurdî heye.
www.qadoserin.com
18/05/2022.

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Ji nivîsîna Tengezar Marînî

1.

Nivîskara Kurdistanî, Suzan Samancî, bi romana xwe ya dawî, Payîz an jî Ziyab, ku ji hêla weşanxaneya Avesta ve, li sala 2024 hatiye weşandin.

Di gel ku roman ji 87 rûpelên D5 pêk tê û li ser sê parçeyan dabeş bûye, lê di metin, vebêjî,…

Tengezar Marînî

Destek im, di bazara parvekirinê de.

Birîn,
asoyên mijê,
Bêje destpêk e,
feryada pel û leman e.
Histû xwar,
di bizav û kewdanê tarî de.

Ziman kesk e;
jêrzemîn asoyekî razê ye.
Çirkek di sebra nîşanê de parastî.
Destanek ji êgir e çavê min
Serdema kovanan e,
Çiyay sinorên êşê nas nakin.
Her tişt bûye êş.
Her tişt bûye kovan.
Şikestin, derbederî, dagîrkerî, talan, lêdan..
Kuç…

Ezîz Xemcivîn

Pakrewan (Şehîd)…

Du helbestên min bi dengê mamoste Güney Özdemir

https://www.facebook.com/100014938271912/videos/1104840264623404

Qado Şêrîn

Kurdê ew nav an ew stran guhdarî nekiriye tune.

Ez zarok bûm, min li wê stranê guhdarî kir, xwîna min hênik dibû, lê min bawer nedikir ku emê rojekê ji rojan, berî 20 salan, hevûdu li Hollenda aş û gulan bibînin.

Pirtûk jiyan û Bîranîn e,…