Landika xewnan

 
Nizar Yosif

Honandin a keziyên çend zeriyan
Biskên çend dilberan
Li hev birês im
Werîs ê hêmandin ê
Bavêj im qurm ê dara tûyê

Li deşt ê
Û seryê din  
Li kembera dar a berûyê
Girê bidim
Û merşik a kevnar
Rengên bi hisretan xêz kirî
Ji tevna pîrik a pişt qof
Li ser raêxim
Bi mûyên don girtî
Ji pirça wê
Pê landikê
Bi wêrîs ve bidirûm
Sêwiyê çav li rê
Nikêta tovê pakrewanekî
Li ser vezilîn im
Bi lorîn im
Komkeder ên makan

Evîna wî ya
Bi barana şaêl re dibare
Yan jî bi gurika êgir
Sincirî tê
Hebûna vî tovî   
Bi êgir û barana te
Boş dibe

Di xewna xewxweşo de
Bab bi cilê spî
Ji goran ve tê
Hilgirtiye kincên nû
Diyariyên şirîn
Û ew bi yek xirê  
Bero pê direve
Di nava leylanê de
Li her derê
Gurên çavzeloq
Kerên guhfireh xebergêr
Xefk û davên bê keys
Xwestek ji tirsê
Bab hembêz bikê
Têlek rêsayî
Piyê xwas hingaft
Ji xew ê veqetiya
Dilê şikestî
Hîvî li ber bê ketin
Keleka bin av bûyî
Xerciya welatekî
Welatê nîvişkan
Welatê birîndar

Reutlingen
05,11,09

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Xoşhnav Silêman

Pistînên hebûneke bêdawî diqîrin
Ristên helbestan jê der tên
mîna pêleka jenînê derdikeve
mîna xewnên serxweş
Li kuçeyên şevê dimeşin
Mîna awazeke winda
Hûn li benda şevê ne
Bi guhekî ber bi nobedaran ve
Tu li dengên bêdengiyê guhdarî dikî
Weke ku xwendevanekî zimanê gerdûnê
Di çavên tarî dirame
Tu di navbera tîpên wê de mîna tilismên bêşîfre digerî.
Hemî alfabeyan çêdikin
Û ji peyalên…

Tengezar Marînî

Ez bi tenê rawestiyame,

Çemek ji ramanan,

Wêneyên ji sîberê di nav tevnê de,

Vedeng bêhingivtin.

Deng bi çirpekî xwe dişêlînin,

Henaseyek ji nostaljiyê,

Ronahîyek dişkê,

Xeyalên hilweşiyayî.

Bazin dizivirin,

lîstika demê,

dilopek dibare,

deng belav dibin.

Ta…

بێوارحسێن زێباری، هه‌ولێر

ئه‌گه‌ر ئه‌م ل سه‌ر ناسنامه‌ و گه‌لێ كورد ڕاوه‌ستین، دێ ئێكسه‌ر هزر و بیرێن مه‌ دێ بۆ وان شۆڕه‌ش و سه‌رهه‌ڵدانێن گه‌لێ كورد چن ئه‌وێن وان ئه‌نجام دایێ د قویناغێن جۆدا جۆدا دا بووینه‌ مایه‌ی ده‌ستكه‌فتن و ئه‌گه‌رێن هندێ كو كورد ببن خودان بڕیار و ده‌ستكه‌فێن زێده‌تر و…

Tengezar Marînî
Mirov hene, dema tûşî nexweşiyekê dibin,
pir kes û mirov bi wan diêşin, sedem jî ev in: an di nav civakê û di qada pê ve mijûl bi xeml û rewş dikin, an jî xwedan temen hindik û pichûk in û mirov dua dike, ku xwedê wan bi selamet bike. Mizgîn xweda evan herdû xesletan…