September 6, 2015

Narîn Omer
narinomer76@gmail.com

Alanê min!
Razana li qiraxa bêbextiyê
pir li te xweş dihat
Herdû destên te şepolên
derya ya bê merwet ditîtin
bask û perîk
cendikê te…

giyanê xwe di ferebûna deryayê de
hizir dikir û çavên te mezinbûna xewneyan
di nexşe ya mezinbûna xapên deryayê de
bi deng û reng dikirin
lê te nedizanî kû pîlanên mirinê
ji hemî şepolan bihêztirin
Erê “Xalib“
Tîrêjên girnijîna çav û lêvên…