Menu
Menu
Reşad Şeref
Hebû, tunebû, demê berê şkeftek tarî û kûr. Mişkekî maldar lê dijiya, keçek rind û ciwan hebû bi navê Xecê. Ewî û jina xwe pir jê hezdikirin..çavek li dinê û yek li keça wan. Rojekê Mişko ji pîrejina xwere got: Keçê..! Mane keça me Xecê bûye ya mêra, ew bixwe gelekî rind û nazdare,…
