Menu
Menu
Lewend
Dalînî
Zivista
bûrî, çi bi serme, seqem û reşî bû?
Çelpe çelp û
nirçe nirça dilopan,
Kêfxweșîya mêhtina
șîrê zarokekî,
Reht dikir?!
Şewqa
lempeya gazê,
Herdû çavên
wî hembêz kiribû,
Û di melûlî
yê de,
Xilmaș mabû………
Vîze Vîza
bayê,
Ewr gur kiribûn,
û weke tîrêjan, baran ê
Banê xanîyan
û rûkê xakê şoreşa xwe têde,
Vala dikir????.
Ewr û tav
diketin cengê de
Ne ewr ji a
xwe dihate xwar, û ne
Tav jî serê
xwe jêre datanî,
Herdûwan di
wê cengewazî…
Dilawerê
Zengî
Li kobanê
birîndar im
Dikim gazî bi
hawar im
Li kurdên mêr xwedî rûmet
Hilînin tor
li binbar im
Ji kobanê ji
vî şarî
Penaber bûm
ji bêçarî
Nema min kes ne ap û met
Ne dê û bav
ne dost yarî
Ji ber Daiş divê
yek bin
Xwedî rûmet
bi hêz çek bin
Li hember wan neyarên çet
Wekî arê bi
dan şek bin
Welatê min
cihê mêran
Cihê gernas û
tev şêran
Nema bêpişt nema binxet
Bi hêza van
ciwanmêran.
