Menu
Menu
Siyamend Brahîm
Ji nişkave Nêrdewana mirina reş wêjevanê kurd î hêja Rezoyê Osê ji nav me bir, xuyaye meha Avdarê kaniya vê şîn û boblêtên mezinên ku behra Kurdan jê bê sînorin, û teqez ev nîşana tracîdiya me ya herî xurt barze, Adara kul û derdan wekî nehengekî birçî dilive?! Û vê carê nivîskarê me…
Xalis Mswer
Rezoyê Osê ew siwarê rewşenbîrya kurd, ku jiyan û dem û katên wî herdem di xizmeta kurdayetiyê de dihate derbaskirin, û mîna pêleke ji pêlên rewşenbîriyeke bilind û bêhemta gemya rewşenbîrya kurd, ber bi bejaya ronak û dahênaeke ji tore û kelepûr û wêjeya miletê kurd de di ajot.
Min Rezo ji demeke ne…
Ejder Şêxo
Mamostayê hêja!
Min dixwest vê nameyê berî çend rojan, dema tu ji hespê jiyanê peya bûyî û bi dilekî şkestî ber bi taristanê ve çûyî, ji te re binivîsînim, lê dizên xewna me ya mezin nehiştin, rê nedan min ne ez têra xwe bigirîm û ne jî dilê xwe ji bayê qederê re vekim…
