Menu
Menu
Qadir Egîd
Min -şagirtê hişmend- çavên hingivî diguvaşt, ji piçkên tirsa di qorzîkan de daleqandî maye paqij dikir…
Du tiştan ez pûç kiribûm; serma navê û şerma bêrîkê. Her du jî yekserm in û yekşerm in….!
Sermê di wê tarîtiyê de tîrên xwe berdidan laşê min, wî jî bêçar qulikên çermê xwe ji wan re vedikir…
Berzo Mehmûd
Kurd li Sûriyê hêzeke civakî û abûrî û civakî û rewşenbîrî drust dikê, eger bikarê bikevê bin yasa û destûrên rêkxistinî de ku ev hêz bikevê xizmeta berjewendiyên xwe bixwe de, wek milletek jiyandar, hem bikarê pêşberî metirsiyên hawîrdor rawestê, hem jî xwe pêşve bibê. Ji ber wilo jî kurdan hest bi vê…
Mehmûd Badilî
Li bihnvedana asîmanê heşîn di şopa ewrên spî de, stêr li hev dihêwirîn, li hev dizîvirîn û xwe li hev badidan, ruwên xwe li ser kildûmana borîna kaniyan vedigirtin, serê govendên xwe berdidan, û bazinin di rengê xemgînîyê de diafirandin, min digot qey di oxira çileyê qeşayê de yî, belê di oxira helbesta…
