May 20, 2006

Kone Reş

-1-

Bela bimire yê ku;
Ji bavê xwe fedî bike
Li kul û xemên xuşka xwe
Guhdarî neke
Li diya xwe ne pirse
Adet û teqalîdên bav û kalên xwe
Jibîr bike

Zimanê xwe di ser guhan re
Bavêje û
Deriyê xwe ji ber dost û hevalan
Bi qepitîne
Bela bimire jêre çêtire

-2-
Bela bimire yê ku;
Ji ronahiyê bi tirs be
Di tariyê…

Mehmûd Badilî
mbadili@hotmail.com

Ji mêj ve..
di guhê peyvê de..
diaxivim
peyv ji peyvê dipirse
kilîta maf wendaye
di xewnên xwe de..
avjeniyê dikim

di deryake pêlepêlok de
û pelên payîzê diweşin
darbesta min dixemilînin.
Dîwarên me bi guhin
kolanên me bi çavin
û nîgarên dardakirî..
çavnerîna dengê sola min dikin.
Armanc bi tîra xweyî pûç
min arzî dike
min davêje..
zemîna berxwedanê
û tevgera min
teviziye, leriziye
raman qedexeye
Azadî …
û evîn…
ziman jêkirîne…
bend…