Firyal Hemîd
dê baskên Masiyan çêbibin
Û
ji Deryaya reş berû bi ya spî ve bifirin
Wê çaxê,
dê bakur û başûr
Cihên xwe bihev biguhezin
Rojekê
wê raman bê pênûs bibne nivîs
Û
wê hewce tune be tu rajî çenteyan
Rojekê
dê kurd bibne dewlet
Û
ji bindestiyê
berû bi desthilatdariyê ve biçin
Wê çaxê,
li dewsa xwînê,
dê Av ji Damaran birije !
شارك المقال :
* Dostoyevskî.
* Wergerandin: Mahîn Şêxanî.
Her sal dê û bavê Martin ew bi trênê dibirin ba dapîra wî da ku pişûdana havînê derbas bike. Paşê wî dihêlin û roja din vedigerin.
:Vêca di salekê ji wan re got
Ez niha mezinim..?. îsal bi tena serê xwe ezê herim ba dapîra xwe.
Dê û bav piştî gengeşeke kurt li hev…
Mizgîn Hesko
Rêbendan e…!
Û mijê…
Xaniyê daristanê
Û piyên Katejimêrên zîz
Bi sîtavên dûmanî
Dorpêçkirine
Landika textîn
Tevlî zemawenda mijê bûye
Ji tîqtîqa wê zaroka sava
Şekirok diniqutin..!
Û pêre, pêre…
Kenarên Hîn jî xilmaş
Ji sawîrên şevên dirêj
<p...
Yusra Zibêr
Bi pênûsa xwe ya nenas binivîsînim
Xêzên winda li jiyanê birêsînim
Armancên dûr tev keseran bihûnînim
Li asoyan tîpên nexwya bi civînim
Rewşa tarî ji jiyana xwe dûr xînim
Demên bûrî dev sawêran binerxînim
Hêdî hêdî pêlê derya bi hejînim
<p...
Burhan Hesso
Bitenê,
tê here nemaya xwe,
ja tijjjjjjjjjje tunebûn, çendîn rêka goristanê dirêj be
Tu nawestî
Mîna laşekî vala , ji goşt
Ji hestiyan
Ji xwînê
Ji rehan
Tê laşê xwe ê westiyayî ji xwe deynî,
bi kenarê xemgîniya xwe ya kevnar ve daliqînî!
Û bi kurepist, tê ji xwe bipirse
Qey tu Dîn î ?
Xwe nabîn î ?
Ev çi kîn î ?
Loma wilo bêmirês î
Û…
