Pênûsa min

Narîn Omer

Roja zimanê kurdî bi helbestên zarokan gulgulî dibe
Pênûsa min heval e
         weke find û şemal e
Riya min ronî dike
         reştariyê dimale

Tênûsa min xemlîn e
           ji bêje û peyvîn e
Ew e dilê ramanan
            jiyane him vejîn e

Bi Pirtûkê hişmend im
            Zîrek im dewlemend im
Dighêjim asta bilind
             weke heyv û elend im

Mamoste pir rêzdar in
              em gul in ew in dar in
Dana wan bê hempa ye
              ji wan em sipasdar in

Bi tîpên zîv û zêrîn
            bi sozên bi vên û vîn
Em zîrek û zana bin
             bijî xwendin û zanîn

Ev helbesta zarokan ji pirtûka “kenê Şanya” ye

شارك المقال :

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

اقرأ أيضاً ...

Fewaz Ebdê

Bihuşta sênckirî

Piştî ku çek bêdeng bûn û top û tank aram bûn, dawiya şer hat û jinûavakirinê dest pê kir, zeviyeke fireh û sênckirî, mîna ajalparêzeke xwezayî diyar bû. Li orta wê Goleke avjeniyê mezin bi şêwaza Ewropî heye, kursiyên spî, sîwanên şînê vekirî li derdorê belavbûyî ne…

Bessam Mer’ê

Gava trajiydiya miletekî tê taqîkirin û ezmûnek tije jê derdikeve holê , wêjeyek çêdibe ku birînan vediguhze pendiyarîyê û bîranînan vediguhêze pirsên vekirî yên pêşerojê.
Yaşar Kemalê Kurd, stûnek wêjeya tirkî û cîhaniye ya ne tenê li ser gund û mirovên sade nivîsiye, lê belê ew kirine neynike tevahiya gerdûnê, ku…

Firyal Hemîd

Di çilya pêşîn de û berî serêsalê, bêhna pirtiqala û goştê biraştî tê min.

Ew çaxê serjêkirina dermala bû.

ew bêhna ku mirî ji goran radikir, di pozê zarotiya min de maye.

Çima tiştên berê jî bîra min naçin?

bi dîwarê bîrdankê ve zeliqî ne û…

Zahid Alwani

Aşîreta Batwan û Dêrşoyan: Çîroka Şerê Ku Bi Jinewateke Qediya, 1890 — Roja yekê, sê bira ji aşîreta Dêrşoyan piştî nivêja fîjrê derketin bo çiyayê li bijartekî xwe da ku bixebitin; cihê wan ji gundê xwe zêde dûr bû.

Piştî nivêja asrê, bavê malê ji xwişkê xwe — keça…